Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/10516 Esas 2022/16898 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, bir şirket kurarak çalıştırdığı elemanlar aracılığıyla bir kişiyi telefonla arayarak kendisini banka görevlisi olarak tanıtmış ve kredi kartı bilgilerini istemiştir. Kişi, kart bilgilerini vermiş ve kartından haksız bir şekilde para çekilmiştir. Sanık, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan mahkum edilmiştir fakat sanık müdafi Avukat'ın yargılama aşamasında vekaletname sunulmasına rağmen vekil yerine asile tebligat yapılması usulüne uygun değildir. Sanık müdafinin temyiz itirazı yerinde görülmüştür çünkü sanığın eylemi nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturma ihtimaline binaen delillerin üst dereceli ağır ceza mahkemesinde takdir ve değerlendirmesinin gerektiği göz önüne alınmadan asliye ceza mahkemesi tarafından karar verilmiştir. Bu sebeple karar bozulmuş ve sanığın kazanılmış hakkı saklı tutulmuştur. Kanun maddeleri ise; 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 11. Maddesi, 6763 sayılı Kanun’un 14. Maddesi, 5237 sayılı TCK.nın 158/1. Maddesine eklenen (L) bendi, 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326. Maddeleridir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık müdafi Av. ... tarafından yargılama aşamasında dosyaya vekaletname sunulmuş olduğu, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 11. Maddesinde "Vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligat vekile yapılır' düzenlemesine yer verildiği, bu hükme aykırı olarak vekil yerine asile yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı, sanık müdafinin öğrenme üzerine süresinde hükmü temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede,
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre;sanığın Adres Defteri İnternet Reklamcılığı (...) adlı şahıs şirketi kurduğu ve yanında çalıştırdığı elemanlar vasıtasıyla katılanı telefon ile arattığı,arayan şahsın kendisini banka görevlisi olarak tanıtıp sigortasının kapatılmasının gerekli olduğunu söyleyerek katılandan kredi kartı bilgilerinin gerekli olduğunu söylediği, katılanın kredi kartı bilgilerini verdiği, katılanın telefonuna şifre ve onay mesajları da gönderildiği,katılanın kredi kartından 904,78 TL para çekildiği, bu şekilde sanığın haksız menfaat sağladığı iddia ve kabul olunan olayda,
Sanığın eyleminin 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren ve karar tarihinde yürürlükte bulunan 6763 sayılı Kanun’un 14. maddesi ile 5237 sayılı TCK.nın 158/1. maddesine eklenen (L) bendinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturma ihtimaline binaen delillerin takdir ve değerlendirmesinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın
8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK.nın 326/son maddesi gereğince ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 16.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.