Esas No: 2013/30749
Karar No: 2016/4623
Karar Tarihi: 10.05.2016
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/30749 Esas 2016/4623 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükümleri sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ..."ın eşi .... ile birlikte yurt dışında yaşadığı ve eşi ...."dan emekli etmek istediği, bu nedenle ... yaşayan kayınbiraderi tanık ..."den yardım istediği, .... öteden beri tanıdıkları olan sanık ile bu konuyu görüştüğü, sanığın bu işi yapabileceğini söylediği, .... durumu eniştesi olan katılan ... "e bildirdiği, talebi çerçevesinde taksitler halinde sanığa toplam 5.650 TL para verdiği, yine sanığın olay tarihlerinde katılan ..."tan sigorta sicil no’sunu istediği, katılanın sicil no’sunu sanığa verdiği, bir süre sonra sanık ..."in ..."a "senin süren dolmuş, şayet bana 8.000 TL para verirsen seni emekli edeceğim " dediği, bunun için .... değişik tarihlerde toplam 8.000.- TL para aldığı, ancak sonrasında katılanların .... giderek emeklilik durumlarını sorduklarında, ... ile ... haklarında emeklilik hususunda hiçbir işlemin yapılmadığını öğrendikleri, sanığın bu şekilde üzerine atılı suçları işlediğinin iddia edildiği olayda, sanığın sigorta emeklilik işlemlerini yapacağını ve takip edeceğini söyleyerek katılanlardan para aldığına dair sanığın mahkumiyetini gerektirecek nitelikte katılanların ve katılan ..."in kayın biraderi ..."in soyut nitelikteki
isnatları dışında somut delil bulunmaması, katılan ... ile sanık arasında inşaat yapımından kaynaklanan hukuki ilişkinin ve alacak verecek meselesinin bulunması, katılan ..."ın esasen katılan ... tarafından gösterilen tanık olması karşısında, sanığın atılı dolandırıcılık suçlarından beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 10.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.