Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/20028 Esas 2022/2524 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Trabzon 3. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen, bir kişinin silahlı terör örgütü üyesi olma suçundan beraat kararına yapılan istinaf başvurusu Bölge Adliye Mahkemesi tarafından esastan reddedilmiştir. Kararın gerekçesi, sanık hakkında kesin ve inandırıcı delil bulunmamasıdır. Mahkeme kararı güvenli elektronik imza ile imzalanmış olmasına rağmen, bir katip tarafından elektronik olarak imzalanmamıştır. 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca, dosya Trabzon 3. Ağır Ceza Mahkemesine ve bir örnek de Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tebliğ edilmiştir. Kanun maddeleriyle ilgili bilgi için şöyle devam edebilirsin: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 304/1. maddesi, temyiz davasını görecek olan üst mahkemenin beraat kararını reddetmesi durumunda temyiz davasının esastan reddedilmesi hakkında hüküm içerir. 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu ise elektronik imzanın tanımı, kullanımı ve güvenliği ile ilgilidir.

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Trabzon 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.09.2018 tarih ve 2017/251 - 2018/246 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : CMK’nın 223/2-e maddesi uyarınca verilen beraat hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Bölge Adliye Mahkemesi gerekçeli kararının 5070 sayılı Elektronik İmza Kanununun 5 ve 22. maddeleri gereğince güvenli elektronik imza ile imzalandığı belirtildiği halde, 126726 sicil numaralı katip tarafından elektronik olarak imzalanmadığı anlaşılmakla, eksikliğin mahallinde giderilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasını gerektirecek her türlü kuşkudan arınmış, somut, kesin, inandırıcı ve kanaat verici mahiyette delil bulunmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, sanık müdafinin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden CMK'nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle beraate ilişkin hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Trabzon 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.