Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/17612 Esas 2022/17071 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, hükümlü veya tutuklunun kaçması suçundan mahkumiyet kararı vermiş ancak infaz hakimliği kararının aslının ya da onaylı suretinin dosyada olmaması sebebiyle yeterli araştırmanın yapılmamış olduğunu belirtmiştir. Ayrıca, hüküm fıkrasında temel cezaya atıf yapan kanun maddesinin gösterilmemesi, suç tarihinde yanlışlık yapılması ve CMK'nın geçici 5. maddesinin Anayasa'ya aykırı olduğunun Anayasa Mahkemesi tarafından karara bağlanması sebepleriyle karar bozulmuştur. Bu nedenle, yeniden değerlendirme yapılması zorunlu görülmüştür.
Detaylı Kanun Maddeleri:
-TCK'nun 292/1. maddesi: hükümlü veya tutuklunun kaçması suçunu düzenler.
-5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirleri İnfaz Kanunu'nun 105/A-8 maddesi: temel cezaların belirlenmesinde kullanılan bir kanun maddesidir.
- CMK'nın 232/6. maddesi: infaz hakimliği kararlarına yapılan itirazları düzenler.
-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun geçici 5. maddesi: basit yargılama usulünün uygulanmasını engelleyen bir kanun maddesidir.
-CMK'nın 251/3. maddesi: lehe hükümleri düzenleyen bir kanun maddesidir.
-1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi: kararın bozulması sebeplerini sıralar ve bozma kararını belirler.
-2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 38. maddesi: suçun kanuniliği ve cezanın kanuniliği prensiplerini düzenler.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) ...İnfaz Hakimliği'nin 31/10/2014 tarih ve 2014/3063-3068 sayılı kararıyla kapalı ceza infaz kurumuna iade kararının, sanığa tebliğ edildiğine ilişkin tebligat parçasının aslı ya da onaylı sureti dosyada bulunmaması karşısında,infaz dosyasının Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde getirtilip incelenerek gerekli tebligatın yapılıp yapılmadığı belirlendikten sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Kabul ve uygulamaya göre de;
a- Sanığın TCK.nun 292/1. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilirken, hüküm fıkrasında temel cezaya atıf yapan 5275 sayılı Kanunun 105/A-8 maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
b- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin ''25.10.2014'' yerine ''31.10.2014'' olarak yazılması,
c- Dairemizin 2020/2463 Esas sayılı dosyasında 01.10.2020 tarihli kararla, somut norm denetimi yoluyla iptal istemli başvuru üzerine Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 gün ve 2020/81 Esas, 2021/4 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin "01.01.2020 tarihi itibariyle... hükme bağlanmış ve kesinleşmiş dosyalarda .... basit yargılama usulü uygulanmaz" bölümündeki hükme bağlanmış" ibaresinin Anayasanın 38. maddesine aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiştir.
2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 38. maddesinde suçun kanuniliği ve cezanın kanuniliği güvence altına alınmıştır. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 7/1. maddesinde de aynı güvencelere yer verilerek "lehe kanunun uygulanması ilkesi" benimsenmiştir.

Maddi ceza hukukuna ilişkin hükümler içeren basit yargılama usulünün "hükme bağlanmış dosyalarda" uygulanmasını engelleyen 5271 sayılı CMK.nın geçici 5. maddesinin (d) bendindeki "hükme bağlanmış" ibaresinin basit yargılama usulü yönünden Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle temyiz davasına konu dosyalarda lehe hükümler içeren CMK.nın 251/3. maddesinin uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş,sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 21.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.