Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/15905 Esas 2022/2596 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi'nin 2021/15905 E. ve 2022/2596 sayılı kararı incelenmiştir. Karara konu olan suç, silahlı terör örgütüne yardım etme suçudur ve TCK'nın 314/3 ve 220/7. maddeleri delaletiyle TCK'nın 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62/1, 53, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verilmiştir. İlk derece mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet kararına yapılan istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Ancak, sanık hakkında verilen mahkumiyet kararının hukuka aykırı olduğu ve Anayasanın 36, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6. maddelerinde teminat altına alınan adil yargılanma ilkesine aykırı olduğu gerekçesiyle bozulmuştur. Bu sebeple dosya, Konya 6. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır:
TCK'nın 314/3 ve 220/7. maddeleri
TCK'nın 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1,
TCK'nın 62/1, 53, 63. maddeleri
CMK'nın 156. maddesi
CMK'nın 150. maddesinin 2 ve 3. fıkraları
CMK'nın 150/3, 188/1, 197/1 ve 289/1-a-e maddeleri
5271 sayılı CMK'nın 286. maddesi
7188 sayılı Kanunun 29. maddesi
20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. madd

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Konya 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 30.04.2019 tarih ve 2019/45 - 2019/157 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne yardım etme
Hüküm : TCK'nın 314/3 ve 220/7. maddeleri delaletiyle TCK'nın 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62/1, 53, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince sanık hakkında silahlı terör örgütüne yardım etme suçuna ilişkin kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içerisinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurusunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Ayrıntıları Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 06.12.2016 tarihli ve 2016/17-939, 2016/465 sayılı kararı ile Dairemizin 16.01.2018 tarihli ve 2017/3415 esas 2018/495 karar sayılı kararında açıklandığı üzere;
Silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan yargılaması yapılan sanığın, yargılama aşamasında kendisinin seçtiği bir müdafi bulunmadığı gibi CMK'nın 156. maddesi gereğince de re'sen bir müdafi görevlendirilmediği, sanığa isnat edilen “silahlı terör örgütüne yardım etme" suçunun niteliği dikkate alındığında, CMK'nın 150. maddesinin 2 ve 3. fıkraları uyarınca hakkında müdafi görevlendirilmesinin zorunlu olduğunun anlaşılması karşısında, Anayasanın 36, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6. maddelerinde teminat altına alınan adil yargılanma ilkesine aykırı olacak ve savunma hakkının kısıtlanmasını doğuracak biçimde kovuşturmada müdafi hazır bulundurulmaksızın hüküm kurulmak suretiyle CMK'nın 150/3, 188/1, 197/1 ve 289/1-a-e maddelerine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Konya 6. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.