Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/1901 Esas 2015/2044 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1901
Karar No: 2015/2044
Karar Tarihi: 16.06.2015

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/1901 Esas 2015/2044 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği ve mahkum edildiği belirtilen bir mahkeme kararıdır. Sanığın suçu işlediği mahkeme tarafından kabul edilmiş ve savunması reddedilmiştir. Temyiz itirazları reddedilen kararda, ancak hak yoksunluğu maddesi konusunda bir düzeltme yapılması gerektiği ifade edilmiştir. Bu düzeltmenin yapılarak hükmün onanması kararlaştırılmıştır. 5237 sayılı Kanunun 53. maddesinin uygulanması konusunda hükümde isabetsizlik bulunduğu ancak bu düzeltmenin yeniden yargılama gerektirmediği belirtilmiştir. Kanunun 53. maddesi, ceza infaz kanununda yer alan hak yoksunluğu maddelerini açıklayarak koşullu salıverme durumlarında hangi hakların kısıtlandığını belirtmektedir.
21. Ceza Dairesi         2015/1901 E.  ,  2015/2044 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre; sanık ..."ın resmi belgede sahtecilik suçunun sübutu, kabul, suç vasfı tayin, takdiri indirim nedeninin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    5237 sayılı Kanunun 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet, kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması yasaya aykırı ise de;
    Yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün görüldüğünden, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Kanunun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine "53. maddenin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverme tarihine, 1. fıkranın diğer bentlerinde yazılı haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" karar verilmek suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnamedeki istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.

    Hemen Ara