Esas No: 2020/12345
Karar No: 2022/17542
Karar Tarihi: 23.11.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/12345 Esas 2022/17542 Karar Sayılı İlamı
8. Ceza Dairesi 2020/12345 E. , 2022/17542 K.Özet:
Bu kararda bir kişi dilencilik suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Diğer bir dosyada ise iki sanık, üç mağdur çocuğu birlikte dilendirerek suç işlemişlerdir. Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararı yeterli bulunmuştur ancak diğer sanık hakkında hüküm çelişkili olduğu için bozulmuştur. TCK.nın 229/1-2. maddesi uyarınca tek hüküm kurulması ve cezanın TCK.nın 43/2. maddesi uyarınca artırılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, mağdur ...'ım farklı zaman dilimlerinde dilendirilmesine göre TCK.nın 43/1. maddesi uygulanarak hüküm kurulması gerektiği vurgulanmıştır. Sonuç olarak, hüküm bu sebeplerden dolayı bozulmuştur. 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince karar bozulmuştur. Kanun maddeleri: TCK.nın 229/1-2 ve 43/1-2 maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Dilencilik
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında kurulan hükme karşı yapılan temyiz isteminin incelemesinde:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz istemlerinin incelemesinde;
Sanık ... hakkında, mahkumiyet kararı verilirken mahkemece gösterilen dosya ile uyumlu gerekçe yeterli bulunduğundan tebliğnamedeki görüşlere iştirak olunmamıştır.
Dosya içinde bulunan 24.03.2013, 14.04.2013 ve 06.09.2013 tarihli kolluk tarafından hazırlanmış tutanak içerikleri ve tüm dosya kapsamına göre , sanıkların mağdur çocuklar Sıla, Evren ve ...’ı 24.03.2013 günü birlikte olay yerine getirerek birlikte dilendirdiklerinin kabul edilmesi ve bu kabulün aksine bir delil bulunmaması karşısında üç mağdura karşı eylemleri nedeniyle TCK.nın 229/1-2. maddesi uyarınca tek hüküm kurulması ve cezanın TCK.nın 43/2. maddesi uyarınca artırılması ayrıca mağdur ...'ım farklı zaman dilimlerinde dilendirilmesine göre TCK.nın 43/1. maddesi uygulanarak hüküm kurulması gerekirken, mağdur ... fiil tarihlerine göre ayrı hükümler kurulması suretiyle yazılı şekilde sanıklar hakkında fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.11.2022 gününde oybirliği ile karar verildi.