Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/18244 Esas 2022/2725 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

3. Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, bir suç örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etmek suçundan mahkumiyet hükmüne varıldığı belirtilmiştir. İlk Derece Mahkemesi olan ... 10. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 10.01.2019 tarihli kararı istinaf başvurusuyla değerlendirilmiş ancak reddedilmiştir. Bunun üzerine yapılan temyiz başvurusunda ise, usul ve kanuna uygun olarak yargılama yapıldığı, delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği ve vicdani kanının kesin verilere dayandırıldığı belirtilerek temyiz talebinin reddedildiği vurgulanmıştır. Ancak, hükümde yer alan cezanın belirlenmesinde bir hata yapıldığı ve kanuna aykırı davranıldığı ifade edilerek hüküm BOZULMUŞTUR. Yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığı belirtilen düzeltmelerin yapılması ve sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerinin onanması kararlaştırılmıştır. Kararda bahsedilen kanun maddeleri 314/2, 314/3, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62/1 ve 53'tür.

İlk Derece Mahkemesi : ... 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.01.2019 tarihli ve 2017/457-2019/8 sayılı kararı
Suç : Örgüte bilerek isteyerek yardım etme
Hüküm : TCK’nın 220/7 maddeleri delaletiyle 314/2, 220/7-son, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62/1, 53 maddeleri gereğince kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Hükmün birinci maddesinde temel cezanın “5237 sayılı TCK’nın 314/3. ve 220/7. maddeleri delaletiyle TCK’nın 314/2. maddesi” olarak tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden uygulama maddesinin “TCK’nın 220/7 maddesi delaletiyle TCK’nın 314/2. maddesi” olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların CMK’nın 303/1 maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükmün birinci maddesinden “220/7 maddesi delaletiyle TCK’nın 314/2. maddesi” ibaresinin çıkarılarak yerine “314/3. ve 220/7. maddeleri delaletiyle TCK’nın 314/2. maddesi” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın ... 10. Ağır Ceza Mahkemesi’ne, kararın bir örneğinin bilgi için ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi’ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.