Esas No: 2022/2247
Karar No: 2022/17536
Karar Tarihi: 23.11.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2022/2247 Esas 2022/17536 Karar Sayılı İlamı
8. Ceza Dairesi 2022/2247 E. , 2022/17536 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hüküm giydiği ancak TCK'nın 110. maddesi gereği etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini yapıldığı ve denetim süresi içinde yeni bir suç işlediği için hapis cezasının açıklanmasına karar verildiği belirtilmiştir. Ancak, hükümde kişiselleştirme hükümlerinin tatbik edilemeyeceği gözetilmediğinden hüküm bozulmuştur. Ayrıca, sanığın tehdit suçu nedeniyle alınan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesine ilişkin hükmün de uygulanamayacağı belirtilmiştir. Uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği vurgulanarak, kararın bu sebepten dolayı bozulduğu ifade edilmiştir. Kararda, değişen 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve eklenen fıkra ile TCK'nın 106/1.1.c maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı bilgisi de yer almaktadır. Kanun maddelerinin açıklamaları ise verilmemiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hükmün tefhim edildiği tarihte ... L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda bulunan ve SEGBİS aracılığıyla hazır edilen sanığa, cezaevi kanalıyla da temyiz dilekçesi verilebileceğinin yasa yolu bildiriminde açıklanmadığının anlaşılması karşısında; sanığa gerekçeli kararın 14.04.2021 tarihinde tebliğ edildiği ve sanığın 06.04.2021 tarihinde öğrenme üzerine yapmış olduğu temyiz başvurusunun süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde,
Adli muayene raporu ve kolluk tutanağına göre, sanık ... ve inceleme dışı diğer sanıkların, eylem sırasında mağdurun şahsına zarar verdikleri ve olayın polise intikalinden sonra mağduru serbest bıraktıklarının anlaşılması karşısında, şartları bulunmadığı halde, sanık hakkında TCK.nın 110. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle yeniden ele alınıp hükmün açıklanmasına karar verildiğinde, aynı Kanun'un 231/11. maddesi hükmü uyarınca önceki hükümde değişiklik yapılmadan aynen açıklanması, ancak kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumu değerlendirerek, cezanın yarısına kadar belirlenecek bir kısmının infaz edilmemesi ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesi veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine dair cezanın bireyselleştirilmesi hükümlerinin tatbik edilebileceği, bunun dışındaki hususlarda hükmün değiştirilemeyeceği gözetilmeden, denetim süresi içerisinde suç işlediği anlaşılan sanık
hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen mahkumiyet hükmünün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerekirken, bu hususa riayet edilmeyerek hükmün ertelenmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre, sanığın atılı suçtan tayin olunan cezayı hak etmediğine, eksik hususların giderilmesi gerektiğine dair temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince,
Tehdit suçunun, basit yargılama usulü kapsamına girmeyen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu ile birlikte işlendiği gözetilerek yapılan incelemede,
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararda, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle CMK.nın 231/11. maddesi gereğince, önceki hükmün aynen açıklanması ile yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fikraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK.nın 106/1.1.c maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.