Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/15343 Esas 2022/17350 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, mahkeme hükmü temyiz etme hakkı olmayan bir vekil tarafından temyiz edilmiştir. Ayrıca, sanığın temyiz talebi Anayasa Mahkemesi tarafından verilen karar nedeniyle kabul edilmiştir. İptal edilen geçici 5. madde nedeniyle lehe hükümler içeren CMK'nın 251/3. maddesinin uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkeme tarafından yeniden değerlendirme yapılması gerektiği kararlaştırılmıştır. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur. 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK'nın 321. maddesi kullanılacaktır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 234/3. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi
- 2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 38. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun geçici 5. maddesi

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
HÜKÜM : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Katılan ... vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Mahkemece olayın kül halinde 5237 sayılı TCK.nın 234/3. maddesi kapsamında değerlendirildiği, aynı Kanunun 234/3. maddesinde düzenlenen çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunda on sekiz yaşını bitirmeyen çocuğun annesi ile babasının çocuk üzerinde sahip oldukları velayet haklarının koruma altına alınması nedeniyle, atılı suçun mağdurunun anne ile babası olması, mağdur çocuk ...'ın velayet hakkına sahip babası ve annesinin kovuşturma evresinde alınan beyanlarında sanıktan şikayetçi olup davaya katıldıkları ancak yokluğunda verilip tebliğ edilen hükmü temyiz etmemeleri karşısında; mağdura yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gözetilerek Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanık ...'ün temyiz talebinin incelenmesinde;
Dairemizin 2020/2463 Esas sayılı dosyasında 01.10.2020 tarihli kararla, somut norm denetimi yoluyla iptal istemli başvuru üzerine Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 gün ve 2020/81 Esas, 2021/4 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin "01.01.2020 tarihi itibariyle... hükme bağlanmış ve kesinleşmiş dosyalarda .... basit yargılama usulü uygulanmaz" bölümündeki "hükme bağlanmış" ibaresinin Anayasanın 38. maddesine aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmiştir.
2709 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 38. maddesinde suçun kanuniliği ve cezanın kanuniliği güvence altına alınmıştır. Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 7/1. maddesinde de aynı güvencelere yer verilerek "lehe kanunun uygulanması ilkesi" benimsenmiştir.
Maddi ceza hukukuna ilişkin hükümler içeren basit yargılama usulünün "hükme bağlanmış dosyalarda" uygulanmasını engelleyen 5271 sayılı CMK.nın geçici 5. maddesinin (d) bendindeki "hükme bağlanmış" ibaresinin basit yargılama usulü yönünden Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle temyiz davasına konu dosyalarda lehe hükümler içeren CMK.nın 251/3. maddesinin uygulanması imkanının doğması ve bu konuda mahkemesince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.