Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/12919 Esas 2022/2863 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Amasya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.10.2018 tarih ve 2018/205 - 2018/706 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Sanık hakkında TCK'nın 221/4. maddesi delaletiyle CMK'nın 223/4-a maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığı hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi kararı ve karara yönelik temyiz başvurusunun reddine dair ek karar

Bölge adliye mahkemesince kesin olarak verilen hükümden sonra 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme uyarınca, sanık müdafiinin anılan Kanunun eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içerisinde vermiş olduğu temyiz dilekçesi ve suç tipleri nazara alındığında hükmün temyiz yasa yolu denetimine tabi olduğu anlaşılmakla, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin temyiz başvurusunun reddine dair 08.11.2019 tarihli 2018/3495 esas 2019/1471 karar sayılı ek kararı kaldırılarak yapılan incelemede;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre;
Yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1-Sanığın gönüllü olarak teslim olup, örgütün yapısı ve faaliyeti çerçevesinde işlenen suçlarla ilgili bilgiler verdiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK'nın 221/4-1. cümle maddesinin uygulama maddesi olarak gösterilmesi gerekirken aynı Kanunun 221/4. maddesinin gösterilmesi ile yetinilmesi,
2-Sanığın soruşturma aşamasında ifadesi alındıktan sonra serbest bırakıldığı hususu nazara alındığında, suç tarihinin temadinin kesileceği iddianame tarihi olan "02/03/2018" tarihi yerine bölge adliye mahmesinin karar başlığında “05/10/2017” olarak, ilk derece mahkemesinin gerekçeli karar başlığında ise "15/07/2016" olarak gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun CMK’nın 303/1-c. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. fıkrasındaki "TCK.nın 221/4. maddesi" ibaresinin çıkartılarak yerine "TCK'nın 221/4-1. cümlesi" ibaresinin eklenmesi, ilk derece mahkemesi karar başlığının "suç tarihi/ saati" hanesinin karşılığında yer alan "15/07/2016" ibaresi ile bölge adliye mahkemesi karar başlığının "suç tarihi" hanesinin karşılığında yer alan "05/10/2017" ibaresinin çıkartılarak her birinin yerine "02/03/2018" ibaresinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Amasya 1. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi