Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2022/10034 Esas 2022/2880 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Diyarbakır 10. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 31.01.2020 tarihli kararına istinaf başvurusu yapılmış, ancak Bölge Adliye Mahkemesi istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Bu kararın temyiz edilemez olduğu ve temyiz talebinin reddine karar verildiği belirtilmiştir. Kararda ayrıca, terörle mücadelede görev almış kamu görevlilerini hedef gösterme suçu yönünden verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin detaylı bilgi verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 3713 sayılı Kanunun 6/1, TCK'nın 43/2. maddesi delaletiyle 43/1, 62, 53. maddeleri.

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Diyarbakır 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 31.01.2020 tarih ve 2019/346 - 2020/49 sayılı kararı
Suç : Terörle mücadelede görev almış kamu görevlilerini hedef gösterme
Hüküm : Sanık hakkında 3713 sayılı Kanunun 6/1, TCK'nın 43/2. maddesi delaletiyle 43/1, 62, 53. maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Terörle mücadelede görev almış kamu görevlilerini hedef gösterme suçu yönünden verilen mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı CMK'nın 286/2-a maddesi gereğince kesin olup, temyizi kabil kararlardan olmadığından CMK'nın 298. maddesi gereğince temyiz talebinin REDDİNE, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Diyarbakır 10. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.