Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/12911 Esas 2022/2869 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Trabzon 3. Ağır Ceza Mahkemesi, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan yargılanan sanıkların beraatine karar verdi. Ancak, sanıklara re'sen görevlendirilmesi gereken müdafii olmadığı için adil yargılanma ilkesine aykırı davranıldığı belirtilerek, kararın temyiz edildiği Bölge Adliye Mahkemesi tarafından da reddedilmesi kararlaştırıldı. Kanunlar açısından, CMK'nın 150. maddesi gereği müdafii görevlendirilmesinin zorunlu kılındığı görüldü ve savunma hakkının kısıtlanması söz konusu olduğu için beraat hükmüne karşı çıkıldı. Dosya Trabzon 3. Ağır Ceza Mahkemesine gönderildi ve kararın bir örneği Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilecek. Kanun maddeleri olarak ise CMK'nın 150/3, 188/1, 197/1 ve 289/1-a-e ve 290. maddeleri sayılabilir.

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Trabzon 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.09.2018 tarih ve 2018/230 - 2018/268 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Sanık hakkında CMK'nın 223/2-e maddesi uyarınca verilen beraat hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Silahlı terör örgütüne üye olma suçundan yargılaması yapılan sanığın, yargılama aşamasında kendisinin seçtiği müdafii bulunmadığı gibi CMK'nın 156. maddesi gereğince de sanığa re'sen bir müdafii görevlendirilmediği, sanığa isnat edilen suçun niteliği dikkate alındığında, CMK'nın 150. maddesinin 2. ve 3. fıkraları uyarınca müdafii görevlendirilmesinin zorunlu olduğunun anlaşılması karşısında, Anayasanın 36, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6. maddelerinde teminat altına alınan adil yargılanma ilkesine aykırı olacak ve savunma hakkının kısıtlanmasını doğuracak biçimde kovuşturmada müdafii hazır bulundurulmaksızın beraat hükmü kurulmak suretiyle CMK'nın 150/3, 188/1, 197/1 ve 289/1-a-e maddelerine muhalefet edildiği, ancak CMK'nın 290. maddesi içeriğine göre sanığın yararına olan iş bu hukuk kuralına aykırılığın, sanık aleyhine hükmün bozdurulması için Cumhuriyet savcısına bir hak vermeyeceği gözetilerek bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğine yönelik cezalandırılmasına yeterli her türlü şüpheden arınmış, kesin, somut ve tam inandırıcı delil elde edilemediği gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğu anlaşılmakla; bölge adliye mahkemesi Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Trabzon 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.