Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/13349 Esas 2022/2865 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme kararı, bir kişi hakkında silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan verilen mahkumiyet hükmünün temyiz başvurusunun esastan reddedilmesi üzerine yapılan incelemede, belirlenen cezanın orantılılık ilkesi ve diğer ölçütlere uygun olmadığı gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir. Kararda, suç tarihinin yanlış belirtilmesi, ceza maddelerine yanlış atıf yapılması ve suç adının yanlış yazılması gibi hatalar tespit edilmiştir. Karara göre, sanık müdafiinin bu hatalarla ilgili temyiz itirazları yerinde görülmüştür.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 220/7. maddesi (Silahlı terör örgütüne yardım etme suçu)
- TCK'nın 314/2 maddesi (Silahlı örgüte üye olma suçu)
- 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi (Terörle mücadele)
- TCK'nın 62/1 maddesi (Ceza hakkındaki muhakeme kanunları)
- TCK'nın 53. maddesi (Cezanın indirilmesi)
- Anayasanın 138/1. maddesi (Ceza hukukunun temel ilkeleri)

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Malatya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.09.2018 tarihi ve 2017/833 - 2018/563
Suç : Silahlı terör örgütüne yardım etme
Hüküm : TCK'nın 220/7. maddesinin yollamasıyla TCK'nın 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62/1, 53. maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Anayasanın 138/1. maddesi hükmü ve TCK'nın 61. maddesinde düzenlenen cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütlerle, aynı Kanunun 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi çerçevesinde, suçun işleniş biçimi, işlenmesinde kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, konusunun önem ve değeri, meydana getirdiği zarar ve tehlikenin ağırlığı sanığın kasta dayalı kusuru, güttüğü amaç ve saik ile sübutu kabul edilen silahlı terör örgütüne yapılan yardımın derecesi ve niteliği de göz önünde bulundurularak; dosyada mevcut delillere göre, yardımın niteliğine göre TCK'nın 220. maddesinin 7. fıkrasının 2. cümlesinde yer alan düzenleme uyarınca hukuka, vicdana, dosya kapsamına uygun ve gösterilen indirim miktarı ile orantılı makul oranda indirim yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
2- Kabul ve uygulamaya göre de;
A- Sanık hakkında silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne dair temel cezanın belirlendiği uygulama maddesinin “TCK'nın 314/3. ve 220/7. maddeleri yollamasıyla TCK’nın 314/2” olduğunun belirtilmesi gerekir iken “TCK 220/7 maddesi yollamasıyla TCK 314/2 maddesi ” olarak gösterilmesi,
B- Suç tarihinin sanığın örgüte yardım niteliğindeki son eylem tarihi olan "10.12.2014" olduğu gözetildiğinde, suç tarihinin ilk derece mahkemesi karar başlığında "11.10.2017 ve öncesi", Bölge adliye mahkemesi karar başlığında ise "Eylül 2014" olarak gösterilmesi,
C- İlk derece mahkemesi gerekçeli karar başlığında suç adının, “Silahlı terör örgütüne yardım etme” yerine “Silahlı terör örgütüne üye olma” olarak yazılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Malatya 1. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.