KARAR

Fuhuş suçundan hükümlü ..."nın hapis cezasıyla cezalandırılmasına dair, Kahramanmaraş 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/12/2008 tarihli ve 2008/499 esas, 2008/857 sayılı ilamının kesinleşmesini müteakip, 13/06/2014 tarihli dilekçe ile yaptığı denetimli serbestlik hükümlerinden faydalanma talebinin reddine dair Kahramanmaraş İnfaz Hakimliğinin 13/06/2014 tarihli ve 2014/753-749 sayılı kararına yönelik hükümlü vekilinin vaki itirazının reddine ilişkin mercii Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/06/2014 tarihli ve 2014/1262 değişik iş sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15.10.2014 gün ve 344643 sayılı tebliğnamesiyle 14. Ceza Dairesine gönderilen dava dosyası, görevsizlik kararıyla önce 7. Ceza Dairesi"ne, ardından 19. Ceza Dairesi"ne, 19. Ceza Dairesi tarafından da Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında: “Dosya kapsamına göre, Kahramanmaraş İnfaz Hakimliğince, hükümlünün 13/06/2014 tarihli denetimli serbestlik hükümlerinden faydalanma talebinin, Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 13. maddesindeki “Kendi isteğiyle kapalı kuruma dönen hükümlüler, altı aylık süre geçtikten sonra yeniden açık kuruma ayrılabilir.” şeklindeki düzenleme gerekçe gösterilerek denetimli serbestlikten faydalanma şartlarını taşımadığından bahisle reddine karar verilmiş ise de, söz konusu düzenlemenin açık ceza infaz kurumunda iken kapalı ceza infaz kurumuna giden hükümlüler hakkında uygulanabileceği, somut olayda ise ilgilinin bulunduğu yerde kadın açık ceza infaz kurumu bulunmadığından 13/03/2014 tarihli dilekçe ile denetim hakkı dolana kadar kapalı ceza infaz kurumunda kalmak istediğini belirtir dilekçesi üzerine, Kahramanmaraş E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna gönderilerek cezasının infazına başlandığı cihetle, itirazın bu nedenle kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu"nun 27.12.2012 tarih, 2012/Bşk-41 esas ve 2012/41 karar; 27.12.2013 tarih, 2013/Bşk-213 esas ve 2013/219 sayılı kararları ile Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesine dayanarak Yargıtay Büyük Genel Kurulu"nca hazırlanan işbölümüne göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka bir dairenin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 19. Ceza Dairesi"ne ait olduğu, bu kapsamda özel kanun niteliğindeki 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanundan kaynaklanan dava ve işlere yönelik kanun yararına bozma isteminin de, Yargıtay 19. Ceza Dairesi"nce incelenmesi gerektiği anlaşılmakla; Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, meydana gelen görev ihtilafının çözülmesi için dosyanın YÜKSEK CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU"NA gönderilmesine 21.12.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.