MAHKEMESİ : Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma


Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Katılanın kendisine ait eski eşyalarını oturmakta olduğu apartmanın deposuna koyduğu, apartman yöneticisi olan sanığın ise katılandan habersiz olarak söz konusu eşyaları hurdacıya verdiğinin iddia edildiği olayda,
Sanığın savunmasında depoda tadilat ve temizlik yapılabilmesi için apartman sakinlerinin eski eşyalarını kaldırması gerektiğini aksi halde eşyaların atılacağını belirten bir ilan astığını ayrıca bu kararın yapılan toplantıda yönetim tarafından alındığını belirtmesi ve bu hususun tanık ....."in beyanı ile desteklenmesi karşısında; sanığın suç kastı bakımından gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti için söz konusu toplantıya ilişkin belgelerin incelenmesi neticesinde sanığın hukuki durumunun tayin ve tespiti gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Hükmolunan adli para cezası tayininde 5237 sayılı TCK"nın 61/8 maddesi hükmü karşısında adli para cezası hesaplanırken bu madde hükmüne göre cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine yönelik arttırma ve indirimlerin gün üzerinden yapılması ve sonuç gün ile kişinin bir gün karşılığı ödeyebileceği miktarın çarpılması sonucu belirlenmesi gerektiği halde doğrudan adli para cezasına hükmedilmesi sonucu sanığa fazla ceza tayini,
3-Sanığın daha önce üç aydan fazla hapis cezasına mahkum edilmemiş olması ve sanık müdafiinin lehe hükümlerin uygulanmasını talep etmesi karşısında, suçu işledikten sonra yargılama sürecinde pişmanlık gösterip göstermediği dikkate alınıp tekrar suç işleyip işlemeyeceği konusunda oluşan kanaat değerlendirilerek cezasının ertelenip ertelenmeyeceğine karar verilmesi gerekirken, bu hususta bir değerlendirme yapılmamış olması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.