Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/13710 Esas 2022/2919 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi, örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçundan mahkum olan sanığın temyiz başvurusunu esastan reddetti. Ancak Bölge adliye mahkemesi tarafından verilen hüküm, Anayasa'nın 36. maddesi ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6. maddesi gereğince adil yargılanma ilkesinin zorunlu sonucu olarak, müdafii olmadan mahkumiyet hükmü verildiği gerekçesiyle bozuldu. 5271 sayılı CMK'nın 304. maddesi uyarınca dosya Konya 7. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneği Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderildi.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 314/3, 220/7, 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 53, 62, 63, maddeleri uyarınca mahkumiyetine yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair karar
- 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ve 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkra
- CMK'nın 150. maddesi ve 188/1, 197/1 ve 289/1-a-e maddeleri.

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Konya 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 27.09.2018 tarih ve 2018/125 - 2018/235 sayılı kararı
Suç : Örgüte bilerek isteyerek yardım etme
Hüküm : TCK'nın 314/3, 220/7, 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 53, 62, 63, maddeleri uyarınca mahkumiyetine yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair karar

Bölge adliye mahkemesince sanık hakkında kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyizin sebebine göre dosya incelendi gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Ayrıntıları Dairemizin 14.10.2019 tarihli ve 2019/3337 E. 2019/6048 K. sayılı kararında açıklandığı üzere;
silahlı terör örgütü üyeliği suçundan yargılanan, kovuşturma aşamasında kendisinin seçtiği bir müdafii bulunmadığı gibi CMK'nın 156. maddesi uyarınca da re'sen müdafii görevlendirilmeyen sanığa Anayasanın 36 ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6. maddelerinde teminat altına alınan adil yargılanma ilkesinin zorunlu sonucu olarak CMK'nın 150. maddesinin 2 ve 3. fıkraları uyarınca müdafi görevlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, savunma hakkının kısıtlanmasını netice verecek biçimde müdafii hazır bulundurulmaksızın mahkumiyet hükmü kurulmak suretiyle CMK'nın 150/3, 188/1, 197/1 ve 289/1-a-e maddelerine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün öncelikle bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Konya 7. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 24.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.