MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, yaralama
HÜKÜM : 1-TCK’nın 86/2, 62, 53/1-3, 58/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2-TCK’nın 86/2, 62, 53/1-3, 58/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Mala zarar verme ve yaralama suçlarından, sanığın mahkûmiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, mala zarar vermek suçundan uygulanan kanun maddesinin 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesi yerine 86/2 olarak belirtilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak görülmüş bozma nedeni yapılmamış; yine, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin (1), (2) ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden koşulları oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın, hakkında yaralama suçundan, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verilen sanık ... ile arasında çıkan tartışma sonucunda,..."ı basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaraladığı ve aracının kapısını tekmelediği, bu şekilde atılı suçları işlediğinin iddia edildiği olayda;
Bozmaya uyularak, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın, atılı suçu işlemediğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Adli sicil kaydına göre başkaca tekerrüre esas nitelikte sabıka kaydı bulunmayan sanığın tekerrüre esas alınan mahkûmiyetinin, TCK"nın 191/1. maddesi gereğince kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 26.04.2006 tarihinde verilen 10 ay hapis cezasına ilişkin olup, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile aynı Kanunla 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7/2. maddesi uyarınca koşulları oluştuğu takdirde "davanın düşmesi" ve "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" seçeneklerine de yer verilmesi nedeniyle, lehe olan bu düzenleme ve TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca sözü edilen hükümlülüğün tekerrüre esas alınamayacağının kabulünde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasından tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.