Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/17365 Esas 2022/17781 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçlamasıyla sanığın mahkumiyetine karar verdi. Olayda 15 yaşından küçük bir kız çocuğunun sanıkla arkadaş olduğu ve sanığın ailesi ikametine kaçtığı iddia edildi. Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun içtihatlarına göre, 15 yaşından küçük bir çocuğun özgür iradesiyle serbestçe hareket etme hakkı yoktur ve bu nedenle kendi rızasıyla yapılan eylemler geçersiz sayılır. Dolayısıyla, Sanığın suçu işlediği kabul edilerek 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 109/1, 3-f maddesi uyarınca suçlu olduğuna karar verildi. Mahkeme kararı, temyiz itirazı nedeniyle bozuldu. Temyiz mahkemesi, sanığın suçsuz olduğuna karar verdi ve kararı bozdu. Kanun maddeleri ise şöyle: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 109/1, 3-f maddeleri, 1412 sayılı CMUK’nın 321 ve 326/son maddeleri ve 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Oluşa ve dosya kapsamına göre; olay tarihinde 15 yaşından küçük olan mağdurenin sanık ile arkadaş olduğu ve evden kaçarak sanığın ailesi ikametine gidip orada kaldığı müştekilerin şikayetçi olması ile mağdurenin bulunduğu olayda; Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 01.12.2015 tarihli ... Karar, 17.02.2015 tarihli ... Karar sayılı kararları nazara alındığında, onbeş yaşını tamamlamamış olan mağdurenin kendi özgür iradesi ile serbestçe hareket etme hakkı, niteliği itibariyle üzerinde mutlak surette tasarrufta bulunabileceği bir hak olmadığından, bu hakkının ihlaline yönelik olarak suça sanık tarafından gerçekleştirilen eylemle ilgili gösterdiği rıza hukuken geçerli sayılmadığından, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK.nın 109/1, 3-f maddesinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 28.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.