Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/2041 Esas 2020/843 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/2041
Karar No: 2020/843
Karar Tarihi: 25.02.2020

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/2041 Esas 2020/843 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalılar ve diğerleri aleyhine açılan trafik kazası sonucu manevi tazminat davasında, mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiş, davacılar tarafından istenen yasal faizin işletilmesi talebi kabul edilmiştir. Ancak olay tarihinden itibaren faize hükmedilmemiştir. Dosya kapsamından kaza tarihinin 31/07/2013 olduğu anlaşılmaktadır ve talep gözetilerek olay tarihinden itibaren faize hükmedilmemesi bozmayı gerektirse de belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararı 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen geçici 3. madde yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmıştır. Kararda, kanun maddesi olarak belirtilen 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi, ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi yer almaktadır.
4. Hukuk Dairesi         2018/2041 E.  ,  2020/843 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
    DAVACILAR : 1-... 2-... 3-... 4-... vekili Avukat ...
    DAVALILAR : 1-... 2-... vekili Avukat ...

    Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 12/06/2015 gününde verilen dilekçe ile trafik kazası nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 20/01/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların tüm, davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
    2- Davacıların diğer temyiz itirazlarına gelince;
    Dava, trafik kazası nedeniyle uğranılan manevi zararın giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
    Davacılar vekili, hükmedilecek tazminata olay tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesini talep etmiş, mahkemece davanın kısmen kabulü ile manevi tazminat isteminin 31/07/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müşterek ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir.
    Haksız eylemden kaynaklanan zararın ödetilmesi amacıyla açılan davalarda, istek halinde hüküm altına alınan tazminata olay tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekir. Dosya kapsamından kaza tarihinin 31/07/2013 olduğu anlaşılmaktadır. Talep gözetilerek olay tarihinden itibaren faize hükmedilmemiş olması bozmayı gerektirirse de belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının 6217 sayılı Kanun’un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen geçici 3. madde yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
    SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenle hüküm fıkrasının (1),(2),(3) ve (4) nolu bentlerinde yer alan “31/07/2015” ibaresinin çıkarılarak yerine "31/07/2013” ibaresinin yazılmasına, davalıların tüm, davacıların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddiyle kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davalılara yükletilmesine, davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 25/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.



















    Hemen Ara