Esas No: 2020/2345
Karar No: 2022/17878
Karar Tarihi: 29.11.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/2345 Esas 2022/17878 Karar Sayılı İlamı
8. Ceza Dairesi 2020/2345 E. , 2022/17878 K.Özet:
Sanık ile mağdurun karı koca olduğu, aralarında tartışma çıktığı ve sanığın mağdureyi bıçakla yaraladığı belirlendi. Ancak kişiyi hürriyetinden alı koyma kastının olmaması sebebiyle sanık kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan değil, eşe karşı bıçakla yaralama suçundan cezalandırıldı. Ancak, sanığa ek savunma hakkı verilmeden savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hüküm bozuldu. Sanığın cezalandırılacağı kanun maddesi 5237 sayılı TCK'nın 86/2,3-a,e maddeleridir. Savunma hakkının kısıtlanması için uygulanan kanun maddesi ise 5237 sayılı TCK'nın 109/3-a maddesidir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanık ile mağdurenin karı koca oldukları, olay akşamı saat 22.00 sıralarında aralarında tartışma çıktığı, bu tartışma sebebiyle mağdurenin evden çıkmaya çalıştığı esnada sanığın mağdureye engel olarak bıçakla basit tıbbi müdahaleyle giderilebilecek şekilde yaraladığı anlaşılan olayda, sanığın, aile içindeki tartışmanın verdiği heyecan ve vehametiyle, saatin geç oluşu da gözetilerek atılı eylemi gerçekleştirdiği, mağdureye yönelik kişiyi özgürlüğünden alıkoyma kastının bulunmadığı ve sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı ancak değişen suç vasfına göre sanığın eşe karşı bıçakla yaralama suçunu işlediği gözetilerek sanığın 5237 sayılı TCK.nın 86/2,3-a,e maddesi gereğince cezalandırılması yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre;
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hüküm kurulurken, 5271 sayılı CMK.nın 226. maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK.nın 109/3-a maddesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 29.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.