Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/3391 Esas 2022/17903 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanık ile birlikte araçla seyir halindeyken, müşteki'nin içinde bulunduğu aracın lastiğine av tüfeği ile ateş ederek aracın durmasını sağlayarak, müştekiyi araçtan indirerek kaçırmaya teşebbüs ettikleri olayda sanığın eylemini cebir kullanmak suretiyle gerçekleştirdiği için 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesi gereğince cezalandırılması yerine 109/1. maddesi uyarınca hüküm kurulması ve temel hapis cezasının alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle tayin edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, denetim süresi içerisinde yeniden suç işlenmesi halinde hükmün aynen açıklanması gerektiği cihetle, mahkemece açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması gerekirken, hapis cezasının adli para cezası seçenek yaptırımına çevrilerek hüküm kurulması CMK'nın 231/11. maddesine aykırılık oluşturduğu belirtilmiştir. Kararda, sanığın üzerine atılı suçu birden fazla kişi ile birlikte ve silahla işlemesi nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 3. ve 61. maddeleri gereğince temel ceza belirlenirken, aynı kanunun 109/3-a-b maddesindeki birden fazla nitelikli halin gerçekleştiği gözetilmediği ifade edilmektedir. Kanun maddeleri detaylı olarak şu şekildedir:
- 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesi: \"Cebir veya tehdit kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılan kişi, yedi yıldan on iki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.\"
- 5237 sayılı TCK'nın 109/1. maddesi: \"Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun basit halinde fail, altı aydan üç yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.\"
- 5237 sayılı TCK'nın 3. maddesi: \"Suçun işlenmesi için girişim ve teşebbüs takdiri gerektirir.\"
- 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesi: \"Seçenek yaptırımlarda belirtilen sürelerde hapis cezasına hükmolunamaz.\"
- CMK'nın 231/11. maddesi: \"Açıklamanın geri bırakılması hükümlerine uymayan mahkeme heyetinin kararı, verilme tarihindeki hüküm kurallarına göre tamamen veya bir kısmen bozulur.\"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosya kapsamına göre; sanık ...' ın, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen temyiz dışı sanık ... ile birlikte araçla seyir halindeyken, müşteki ...'nin içinde bulunduğu aracı gördükleri, sanık ...'ın müştekinin içinde bulunduğu aracın lastiğine av tüfeği ile ateş ederek aracın durmasını sağlayarak, müşteki ...'yi araçtan indirerek kaçırmaya teşebbüs ettikleri olayda sanığın eylemini cebir kullanmak suretiyle gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesi gereğince cezalandırılması yerine yazılı şekilde aynı Kanunun 109/1. maddesi uyarınca hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini,
2- Sanığın üzerine atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu birden fazla kişi ile birlikte ve silahla işlemesi karşısında 5237 sayılı TCK.nın 3. ve 61. maddeleri gereğince temel ceza belirlenirken, aynı Kanunun 109/3-a-b maddesindeki birden fazla nitelikli halin gerçekleştiği gözetilerek, temel hapis cezasının alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Denetim süresi içerisinde yeniden suç işlenmesi halinde hükmün aynen açıklanması gerektiği cihetle; mahkemece açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması gerekirken, hapis cezasının adli para cezası seçenek yaptırımına çevrilerek hüküm kurulmak suretiyle CMK.nın 231/11. maddesine aykırılık oluşturulması,
Yasaya aykırı, sanık ...'ın, temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. ve 326/son maddeleri gereğince ceza miktarı yönünden kazanılmış hak saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 29.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.