Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/19323 Esas 2022/18013 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir kişinin infaz kurumuna yasak eşya sokma suçundan mahkumiyetine karar verdi. Sanık, uyuşturucu madde taşıdığı için suçlu bulundu. Ancak mahkeme, sanığın eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığını ve tayin edilen cezadan indirim yapılması gerektiğini göz önünde bulundurmadı. Ayrıca, infaz kurumuna sokulan uyuşturucu maddenin ayrı bir suç olduğu ve cezanın yarı oranında artırılması gerektiği de unutulduğu için karar bozuldu. İlgili kanun maddeleri: TCK 297/1, 5237 sayılı Kanun'un 35. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İnfaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazların reddine, ancak;
1- Sanık ...'un hükümlü olduğu Salihli Açık Ceza İnfaz Kurumu'na izin dönüşü giriş yaparken nizamiye girişinde yapılan üst aramasında pantolon cebinde suça konu uyuşturucu maddenin ele geçirildiği olayda, sanığın eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı ve tayin olunan cezadan 5237 sayılı Kanun'un 35. maddesinde yer alan teşebbüs hükümleri uyarınca indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
2- TCK.nın 297. maddesinin 1. fıkrasının ikinci cümlesinde infaz kurumuna yasak eşya sokma suçunu oluşturan eşyanın temin edilmesi veya bulundurulmasının ayrı bir suç oluşturması halinde, fikri içtima hükümlerine göre belirlenecek cezanın yarı oranında artırılacağının öngörüldüğü gözetilerek; sanık hakkında infaz kurumuna veya tutukevine sokulan eşyanın uyuşturucu madde olduğu dikkate alınarak bu suçtan tayin olunan temel cezanın TCK.nın 297/1-son cümle uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.