Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/13432 Esas 2022/3165 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Isparta 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 18.12.2017 tarih ve 2016/234 - 2017/202 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme
Hüküm : TCK'nın 314/3 ve 220/7 delaletiyle TCK'nın 314/2, 220/7, TMK'nın 5/1, TCK'nın 62, 53 maddeleri uyarınca mahkumiyetine ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Mahallinde ikame olunup usulünce tartışılan deliller ve temyiz aşamasında dosyaya gelen sanığın Bylock isimli kriptolu haberleşme ağı kullanıcısı olduğunu gösteren Bylock tespit ve değerlendirme tutanağı bir arada değerlendirildiğinde; anılan örgütün üyesi olduğu anlaşılan sanık hakkında suç vasfında yanılgıya düşülerek silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan mahkumiyetine karar verilmesi, 5237 sayılı TCK'nın 314/3 ve 220/7. maddelerindeki atfın niteliği ve aleyhe temyiz bulunmaması ve ayrıca ilk derece mahkemesince TCK'nın 314/3, 220/7-1. cümle delaletiyle 314/2, 220/7-2.cümle maddeleri uyarınca "3 Yıl 4 Ay " hapis cezası verildikten sonra, 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılırken "4 Yıl 12 Ay" yerine hesap hatası sonucu "5 Yıl " hapis cezasına hükmedilmesi, TCK’nun 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç cezanın "4 Yıl 2 Ay" olarak belirlenmesi sonuca etkili bulunmaması ve aleyhe kanun yolu başvurusu olmaması nedeniyle belirtilen hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, yukarıda yapılan eleştiriler dışında eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Isparta 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.