MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Toplanan deliller ve tüm dosya kapsamı birlikte dikkate alındığında; 5271 sayılı CMK.nun 217. maddesi uyarınca topladığı delilleri değerlendirerek suçun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşan mahkemenin takdir ve uygulamasında eleştirilen hususlar dışında bir isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamedeki eksik araştırmaya yönelik bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, suça konu belgelerle ilgili mahallinde bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1- 5237 sayılı TCK"nun 43. maddesine göre "Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda ya da aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi" durumunda zincirleme suç hükümlerinin uygulanması mümkün olup; aynı anda işlenen eylemlerde zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı, suça konu plakalar, motorlu araç trafik ve tescil belgeleri ve sigorta poliçesinin aynı anda ele geçtiği ve farklı zamanlarda düzenlendiğine dair delil de bulunmadığı cihetle, tek bir resmi belgede sahtecilik suçundan hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde ceza artırımı yapılması,
2- 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı; sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, "5237 sayılı Yasanın 43. maddesinin hükümden tamamen çıkartılarak sonuç cezanın 2 yıl hapis olarak belirlenmesine, TCK"nun 53. maddesinin ise hükümden çıkartılarak yerine "TCK"nun 53. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yeralan kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilmeye, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.