Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/16943 Esas 2022/18211 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, bir tehdit ve hakaret davasında, tanık sıfatıyla ifade vermiştir. Ancak ifadesinde, eylemin failini görmediğini belirterek, başka bir kişinin suçu işlediğini iddia etmiştir. Bu iddiası, iftira suçunun unsurlarını oluşturduğu gerekçesiyle, sanık yalan tanıklık suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın etkin pişmanlık hükümlerinden yararlanamayacağına dair tebliğnamedeki bozma isteği de reddedilmiştir. Kararın kanun maddeleri ise şöyledir:
- Yalan tanıklık suçu: Türk Ceza Kanunu'nun 267. maddesi,
- İftira suçu: Türk Ceza Kanunu'nun 267. maddesi,
- Etkin pişmanlık hükümleri: Türk Ceza Kanunu'nun 274. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yalan tanıklık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın, ...hakkında tehdit ve hakaret suçlarından yapılan yargılamanın soruşturma aşamasında tanık sıfatıyla alınan beyanında, görgüye dayalı bir ifade ile ...'in silahla tehdit suçunu işlediğini, kovuşturma aşamasında ise eylemin failini görmediğini, sesini ...’in sesine benzettiğini ifade ettiği, bu hali ile iftira suçunun unsurlarını oluşturduğu, sanığın kovuşturma aşamasındaki beyanının içeriğine göre de; 5237 sayılı TCK.nın 274. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulama şartlarının oluşmadığı anlaşılmakla tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık ...’ın suçu işlemediğine, doğruları söylediğine ve suçun unsurlarının oluşmadığına yönelik ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 01.12.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.