Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/12962 Esas 2022/3327 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Malatya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.05.2018 tarih ve 2017/180 - 2018/253 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla bilerek ve isteyerek yardım etme
Hüküm : TCK'nın 314/3 maddesi delaletiyle 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 53, 62 ve 63 maddeleri gereğince mahkumiyetine dair istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin,
tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden reddine, ancak;
1-Sanık hakkında silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan temel ceza tayin edilirken TCK'nın 220/7. maddesinin atıf maddesi olarak gösterilmemesi,
2-Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etmek suçunda suç tarihinin yardım niteliğindeki son eylem tarihi olan "24.01.2014 yerine; ilk derece mahkemesi gerekçeli karar başlığına "2014-2015" ve bölge adliye mahkemesi gerekçeli karar başlığında "17.01.2017" olarak gösterilmesi
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün belirtilen nedenlerle BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK'nın 303/1 maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki hükmün birinci fıkrasındaki "5237 sayılı TCK'nın 314/3 maddesi yollamasıyla" ibaresinin çıkartılarak yerine "5237 sayılı TCK'nın 314/3. ve 220/7. maddeleri yollamasıyla " ibaresinin; ilk derece mahkemesi gerekçeli karar başlığına "2014-2015" bölge adliye mahkemesi gerekçeli karar başlığında "17.01.2017" olarak yazılan suç tarihi ibarelerinin karardan çıkarılarak suç tarihi olarak "24.01.2014" olarak yazılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Malatya 1. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.