MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Sanık ... hakkında ...nın 155/2,52/2,53; Sanık hakkında 165/1,52/2 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanık ...’ın, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan sanık ...’nın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1)Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığın, 07/02/2013 tarihinde tebliğ olan kararı 12/03/2013 tarihinde temyiz ettiğinden temyiz isteminin reddine dair 28/03/2013 tarih ve 2011/345 esas, 2012/889 sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden; bu karara yönelik sanığın 02/04/2013 havale tarihli dilekçesiyle vaki temyiz itirazlarının reddiyle, anılan “ek kararın“ ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Temyiz dışı sanık ...’in katılanlara ait şirkette şoför olarak çalıştığı, müştekilere ait İstanbul Erenköy gümrüğünde yüklenen malzemeleri ihracat işlemleri yapıldıktan sonra Türkmenistan’a götürmek üzere yola çıktığı, ancak aracı Türkmenistan’a götürmeyerek sanık ...’e ait depoya malzemeleri koydukları, daha sonra sanık ...’in malzemeleri ucuza satmak isterken yakalandığı şeklinde gerçekleşen eyleminin suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı ...nın 53.maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden koşulları oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.