Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2020/19880 Esas 2022/19311 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, kendisiyle birlikte olan arkadaşlarının yaralanmasına sebebiyet veren aracın arkasından tüfekle havaya ateş ettiği için genel güvenliği kasten tehlikeye sokmak suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, suçun silahla tehdit suçu olduğu ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması konusunda bir değerlendirme yapılmadan hüküm kurulduğu gerekçesiyle temyiz edilmiştir. Mahkeme, bu itirazları kabul ederek hükmü bozmuştur. Sanığın adli sicil kaydında engel mahkumiyeti bulunmayan bir kişi olduğu ve yeniden suç işlemesi konusunda bir değerlendirme yapılmadığı için hüküm açıklanmasının geri bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, hükmün müsadereye ilişkin bölümünde TCK'nın 54/1 maddesi yerine 54/1-4 şeklinde yazılması CMK'nın 232/6. maddesine aykırıdır. - Suç kanunu maddeleri: TCK 106/2-a, TCK 29, TCK 54/1, TCK 54/1-4, CMK 231/6, CMK 232/6.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Genel güvenliği kasten tehlikeye sokmak
HÜKÜM : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazın reddine ancak;
1- Dosya kapsamına göre, gazino önünde kendisi ile bekleyen arkadaşları ... ve ...'ın silahla yaralanması üzerine, bu eylemin tesiri altında, yaralanmaya sebebiyet veren aracın arkasından tüfekle havaya ateş eden sanığın eyleminin, TCK.nın 106/2-a ve 29 maddeleri kapsamında tahrik altında silahla tehdit suçunu oluşturduğu halde, suç vasfında yanılgıya düşülerek genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a) Suç tarihi itibariyle adli sicil kaydında CMK.nın 231. maddenin uygulanmasına engel mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında, CMK.nın 231/6. maddesi uyarınca kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurulup, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılarak hükmün açıklanmasının geri bırakılması hususunda bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden gerekçesi olarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
b) Hükmün müsadereye ilişkin bölümünde uygulama maddesinin TCK.nın 54/1. maddesi yerine 54/1-4. şeklinde yazılması suretiyle 5271 sayılı CMK.nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca sonuç ceza itibariyle kazanılmış hakları saklı kalmak üzere BOZULMASINA, 20.12.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.