Esas No: 2019/23757
Karar No: 2022/19539
Karar Tarihi: 21.12.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/23757 Esas 2022/19539 Karar Sayılı İlamı
8. Ceza Dairesi 2019/23757 E. , 2022/19539 K.Özet:
Sanık, parada sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mahkemeye yapılan tebligat usulsüz olduğu için sanık, temyiz talebini süresinde yapabilmiştir. Mahkeme, sanık hakkında belirlenen adli para cezası ve hapsin gün sayısında düzeltmeye gidilmesi kararını almıştır. Kanun maddeleri olarak ise, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 19. ve 35. maddeleri, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 197/1., 52/2. ve 62. maddeleri belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet
Gereği görüşülüp düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 19. maddesinde "Tebligatın yapıldığı tarihte kişinin cezaevinde hükümlü veya tutuklu olarak bulunması halinde tebligatın cezaevi müdür veya memuru aracılığıyla yapılması gerektiği" düzenlemesine yer verildiği; somut olayda, yokluğunda kurulan hükmün 22.02.2013 tarihinde sanıkla aynı konutta ikamet eden ve eşi olduğunu belirten şahsa yapıldığı, ancak UYAP sisteminden yapılan incelemede tebliğ tarihinde sanığın ... E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda bulunduğu, bu nedenle yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla; sanığın öğrenme üzerine yaptığı 08.06.2015 tarihli temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen kararın 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre konutunda tebliğ edildiği 22.02.2013 tarihinde cezaevinde olduğu anlaşılmakla, usulüne uygun biçimde tebliğ edilmeyen hükme yönelik sanığın öğrenme üzerine yaptığı temyizin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazının reddine, ancak;
Sanık hakkında temel ceza belirlenirken hapis cezası alt sınırdan tayin olduğu halde, aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 197/1. maddesi uyarınca hapis cezası yanında hükmolunan adli para cezasına esas alınan 60 günün 5 güne, 5237 sayılı Kanun'un 62. maddesi uyarınca belirlenen 50 günün 4 güne, mahkemenin takdirine uygun olarak aynı Kanun’un 52/2. maddesi uyarınca günlüğü 20,00 TL'den hükmolunan adli para cezasının 80,00 TL'ye indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.12.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.