Esas No: 2021/14749
Karar No: 2022/3442
Karar Tarihi: 13.06.2022
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/14749 Esas 2022/3442 Karar Sayılı İlamı
3. Ceza Dairesi 2021/14749 E. , 2022/3442 K.Özet:
Ceza Dairesi, bölge adliye mahkemesince verilen ve temyiz edilen bir hüküm dosyasını inceler. Dosya incelendikten sonra, temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçilir. Yapılan inceleme sonucunda, suç tarihinin kararda yanlış yazıldığı ancak bu yazım hatasının düzeltilebileceği ve yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı belirtilir. Sanık müdafiisinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediği için, temyiz davası esastan reddedilir ve karar onanır. Dosya, Mersin 7. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilirken, bir örneği de Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi'ne gönderilir.
5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu'nun 5 ve 22. maddeleri gereğince elektronik imza ile imzalandığı belirtilen duruşma zaptının, üye hakim tarafından elektronik olarak imzalanmamış olması bir eksiklik olarak kabul edilir.
Kanun maddeleri:
- 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu'nun 5 ve 22. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 302/1. maddesi
- 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 304. maddesi.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Bölge adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Silahlı terör örgütüne yardım etme suçunda suç tarihinin yardım teşkil eden eylem ve faaliyetin son olarak gerçekleştiği tarih olduğu kabul edildiğinden, bölge adliye mahkemesinin ve ilk derece mahkemesinin gerekçeli karar başlıklarında, suç tarihinin "11.05.2015" yerine “01.09.2016” olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
5070 sayılı Elektronik İmza Kanununun 5 ve 22. maddeleri gereğince elektronik imza ile imzalandığı belirtildiği halde, UYAP'ta yapılan kontrolde ilk derece mahkemesinin 14.07.2017 tarihli duruşma zaptının (122527) sicil numaralı üye hakim tarafından elektronik olarak imzalanmaması mahallinde giderilebilir eksiklik olarak görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Mersin 7. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.