Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, 256 ada 188 parsel sayılı taşınmazda kat maliki olduğunu, davalı şirket tarafından diğer davalının işlettiği otel binasına baz istasyonu kurulduğunu, istasyonun insan sağlığına zararlı olduğunu ileri sürerek, baz istasyonunun kaldırılmasına, maddi ve manevi tazminata karar verilmesini istemiş, yargılama sırasında maddi ve manevi tazminat isteğinden vazgeçtiğini bildirmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, el atmanın önlenmesi davasının konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına, maddi ve manevi tazminat isteklerinin vazgeçme nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, el atmanın önlenmesi,yıkım, maddi ve manevi tazminat isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, el atmanın önlenmesi davasının konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına, maddi ve manevi tazminat taleplerinin feragat nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve Toplanan delillerden; davacının, davalı şirket tarafından diğer davalının işlettiği otel binasına baz istasyonu kurulduğu ve anılan istasyonun insan sağlığına zararlı olduğunu ileri sürerek eldeki davayı açtığı, yargılama sırasında baz istasyonunun kaldırıldığı, davacının maddi ve manevi tazminat istemlerinden 15.03.2011 tarihli oturumda vazgeçtiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, davacı tarafın maddi ve manevi tazminat iseklerinden vazgeçmesi nedeniyle davalılar lehine Avukatlık Ücreti takdir edilmesinde bir isabetsizlik yoktur. Davacının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Davacının öteki temyiz itirazlarına gelirce; her dava açıldığı tarihteki koşullara tabidir. Dava açıldığı tarihte davalı tarafın davasında haksız olduğu sabit olup, davanın açılmasına sebebiyet verildiğine göre, yargılama giderlerinden davalı tarafın sorumlu tutulması gerekeceği tartışmasızdır.
Ne varki, davada davacı tarafın da maddi ve manevi tazminat isteklerinden feragat ettiği gözetilerek yargılama giderlerinin oranlanmak suretiyle tarafların sorumlu tutulmaları gerekirken davacı üzerinde bırakılması isabetsizdir. Öte yandan dava konusuz kaldığına ve kısmen de reddedildiğine göre maktu karar ve ilam harcının alınması gerekirken yazılı olduğu üzere nispi harç alınmasına karar verilmiş olması da doğru değildir.
Davacının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle hükmün açıklanan nedenlerden ötürü ( 6100 Sayılı HMK"nun geçici 3. maddesi uyarınca ) 1086 Sayılı HUMK."nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 19.12.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.