Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/1852 Esas 2015/1820 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1852
Karar No: 2015/1820
Karar Tarihi: 09.06.2015

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/1852 Esas 2015/1820 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bu kararda bir asliye ceza mahkemesi tarafından yapılan duruşmada, sanığın resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği tespit edilmiş ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, kararda bazı hatalar saptanmıştır. Sabıka kaydı olmayan sanık hakkında, başka bir kişiye ait sabıka kaydına dayanılarak hatalı gerekçelerle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin yanıltıcı olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nun 51. maddesinde yer alan cezanın ertelenmesi kurumunun tartışılmamış olması, suça konu plakanın dosyada delil olarak saklanmaması ve TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca belirtilen şartların yanlış yorumlanması da hatalı bulunmuştur. Bu sebeplerden dolayı hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri ise şunlardır: TCK'nun 51. maddesi – cezanın ertelenmesi, TCK'nun 53. maddesi – ceza infazındaki özel durumlar.
21. Ceza Dairesi         2015/1852 E.  ,  2015/1820 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yapılan duruşmaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    1) Sabıka kaydı olmayan sanık hakkında dosya içerisinde bulunan ve 12.01.1980 doğumlu başka bir ..."a ait olduğu anlaşılan sabıka kaydına dayanılarak hatalı gerekçelerle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi ,
    2) Koşulları oluştuğu halde TCK"nun 51. maddesinde yer alan cezanın ertelenmesi kurumunun tartışılmamış olması,
    3) Suça konu plakanın dosyada delil olarak saklanmasına karar verilmemiş olması,
    4) TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
    Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 09.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.

    Hemen Ara