Sanık ...’nin, resmi belgede sahtecilik suçundan 5237 sayılı TCK"nın 204/1, 62 ve 53. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezasıyla, nitelikli dolandırıcılık suçundan ise, TCK"nın 158/1-f-son, 62, 52/2-4 ve 53. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis ve 44.600 TL adli para cezası ile cezalandırılmalarına dair .... Ağır Ceza Mahkemesi"nin 29.06.2012 tarih ve 2011/251-2012/317 sayılı kararı aleyhine vaki temyiz istemi üzerine, onama talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 24.12.2013 gün ve 2012/233766 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmiş, Dairemizin 30.05.2016 tarih ve 2014/2021-2016/5546 sayılı kararıyla hükümlerin onanmasına karar verilmiştir.
6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun"un yürürlüğe girmesi üzerine anılan kanunun 99. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesi uyarınca Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından yapılan itiraz üzerine dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Dosyanın incelenmesinde, ... Ağır Ceza Mahkemesi"nce verilen 29.06.2012 tarih ve 2011/251-2012/317 sayılı ilamın temyizi üzerine, Dairemize hitaben düzenlenen 2012/233766 sayılı tebliğnamenin hükmü temyiz eden sanığın MERNİS adresinde bulunan eşine 22.03.2015 günü tebliğ edilmiş ise de; tebligatın yapıldığı tarihte cezaevinde olduğundan tebliğnamenin içeriğini öğrenemediğinden, yapılan tebliğin usulsüz olduğu anlaşılmıştır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 30.10.2007 tarih ve 2007/10-226 Esas, 2007/215 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere; hükmü temyiz etmeleri veya aleyhlerine sonuç doğurabilecek görüş içermesi hallerinde Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamenin, sanık veya müdafi ile katılan veya vekiline tebliğ olunacağı, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"un 316. maddesine 21.03.2003 gün ve 4778 sayılı Kanun’un 2. maddesi ile eklenip, 19.03.2003 gün ve 4829 sayılı Kanun’un 20. maddesiyle değiştirilen 3. fıkrasında düzenlenmiş olduğundan, tebliğnamenin tebliği kanunun emredici bir hükmüdür. AİHM"nin 09.11.2000 tarih ve 36590/97 başvuru numaralı Göç/Türkiye davasında da tebliğnamenin bildirilmemesinin adil yargılanma hakkının ihlali olduğu yönünde karar verildiği gözetilerek;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın itiraz dilekçesinde ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden KABULÜNE,
Dairemizin 30.05.2016 gün ve 2014/2021 Esas, 2016/5546 sayılı kararının KALDIRILMASINA,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nca düzenlenen 24.12.2013 tarih ve 2012/233766 sayılı tebliğname, hükmü temyiz eden sanığa tebliğ edilmeden Dairemizce temyiz incelemesi yapıldığından, itiraz kabul edilip Dairemizin 30.05.2016 tarihli onama kararı kaldırılmışsa da, usul ekonomisi gereği bu süreçte söz konusu tebliğnamenin sanığa tebliğinin sağlandığı ve sanığın tebliğnameye karşı 17.10.2016 tarihli dilekçe ile beyanda bulunduğunun anlaşılması karşısında; ... Ağır Ceza Mahkemesi"nce verilen 29.06.2012 tarih ve 2011/251-2012/317 sayılı hükmün yeniden incelenmesi sonucunda;
Sanığın, katılandan almış olduğu mobilya karşılığında, tamamen sahte olarak üretilmiş, 26.800,00 TL bedelli unsurları tamam ve iğfal kabiliyetini haiz çeki verdiği, savunmalarında, çeki ciro ederek katılana verdiğini kabul etmesine rağmen, kendisine veren kişinin açık kimlik ve adres bilgilerini veremediği gibi ticari ilişkiye kanıt oluşturabilecek fatura veya makbuz da sunamadığı, ayrıca katılanın da zararını gidermediği anlaşıldığından, eyleminin resmi belgede sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarını oluşturduğuna dair mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın eksik inceleme ile karar verildiğine, etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 12.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.