Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/2219 Esas 2022/3684 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Karşı Taraf : Maliye Hazinesi
Talep : ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.08.2016 tarih 2016/652 D.İş sayılı kararının iptali
Hüküm : ... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.04.2010 tarih 2010/114 D.İş. Sayılı kararının düzeltilerek, 426,630 TL miktarın ... Ziraat Bankasının 09.02.2016 tarih ve 114-76 sayılı yazısında belirtilen miktar olan 0,43 TL olarak düzeltilmesi

İlk derece mahkemesince verilen karar talep sahibi/sanık ... müdafii tarafından temiz edilmekle dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
24.09.1980 tarihinde devletin hakimiyeti altındaki topraklardan bir kısmını devlet idaresinden özel vasıtalarla ayırmaya yönelik gizli cemiyet oluşturmak suçundan gözaltına alındığı sırada üzerinden el konularak Ziraat Bankası ... Şubesinde açılan hesaba depo edilen 426.630-TL paranın iadesine ilişkin olarak sanığın müsnet suçtan beraatine dair verilen kesinleşmiş asıl hükümde bir fıkraya yer verilmediğinden bilahare talep üzerine icra olunan duruşma neticesinde aynı mahkemece; “...beraat ettiği anlaşıldığından üzerinde ele geçirilen 426.630-TL miktarın bankaca faiz yürütülmüş ise faizleri ile birlikte talep sahibi ...’a teslimine, eğer alıkonulan paraya faiz yürütülmemiş ise ana paranın talep sahibi ...’a teslimine ve faiz vs. hususlarında hukuk mahkemelerinde dava açmakta muhtariyetlerine” dair 16.04.2010 tarih, 2010/114 D.İş sayılı, 5271 sayılı CMK’nın 256/2 maddesine göre tesis olunan hükmün, anılan yasanın 258. maddesi uyarınca Ziraat Bankası, Maliye Hazinesi ve talep sahibi tarafından temyizi üzerine (5320 sayılı yasanın 8. maddesi gereğince) Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 05.10.2015 tarih 2015/358 esas 2015/2905 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleşmiş olması karşısında, iade edilmesi gereken paranın talep sahibi/sanık tarafından tahsili amacıyla cebri icrası safahatında özellikle 31.01.2004 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 5083 sayılı Kanunun 2. maddesi çerçevesinde ne miktarda iade edileceği hususunda yaşanan tereddüdün hükmü veren mahkemece giderilmesine dair yapılan taleple ilgili olarak, esas itibariyle müsadere davası kapsamında oluşan ihtilaf üzerine müsadereye/iadeye ilişkin hükmün infazında tereddüde düşülmüş olmasına, müsaderenin hukuki niteliği itibariyle bir güvenlik tedbiri olduğunda şüphe bulunmaması gereğine nazaran, 5275 sayılı Kanunun 1. maddesi delaletiyle 98. maddesi kapsamında verilen tavzih kararının, hükmün infazında yaşanan tereddüdün izalesi cümlesinden olmakla anılan yasanın 101/3. maddesi gereğince itirazı mümkün bulunup temyizi kabil olmadığından itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye iletilmek üzere dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 17.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.