Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/668 Esas 2022/3721 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karara göre, devletin egemenliği altındaki topraklardan bir kısmını devlet idaresinden ayırmaya çalışmak suçu işlenmiş ve sanıklar mahkum edilmiştir. Temyiz edenlerin talepleri reddedilmiş ve hükümler onanmıştır. Sanıklar arasında farklı kanun maddeleri uygulanmış, bazı cezalar azaltılmış ve tutuklu kaldıkları sürelerin cezalarına mahsup edilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 765 sayılı TCK'nın 125/1, 59/1, 31, 33, 40. maddeleri ve 5790 sayılı Kanunun 36/1-b maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 218/2. maddesi belirtilmiştir.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Devletin egemenliği altında bulunan topraklardan bir kısmını devlet idaresinden ayırmaya çalışmak
Hüküm : Yargılamanın yenilenmesi sonunda;
Sanıklar ... ve ... hakkında; 765 sayılı TCK'nın 125/1, 59/1, 31, 33, 40. maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkumiyetleri
Sanık ...hakkında; 765 sayılı TCK'nın 125/1, 59/1, 31, 33. maddeleri gereğince mahkumiyeti
Sanık ... hakkında; 5790 sayılı Kanunun 36/1-b maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 218/2. maddesi gereğince yaş tashihi
Temyiz edenler : Sanık ... ve sanıklar müdafileri

Devletin egemenliği altında bulunan topraklardan bir kısmını devlet idaresinden ayırmaya çalışmak suçundan ilk derece mahkemesince verilen hükümler duruşma talepli olarak temyiz edilmekle, duruşmalı inceleme yapılmasına karar verilip, temyiz edenlerin sıfatı, başvurularının süresi, kararların niteliği ve temyiz sebeplerine göre, usulüne uygun tebligata rağmen sanık ... müdafilerinden Av. ...'un duruşmaya gelmediği, geçerli bir mazeret de bildirmediği, sanıklar müdafii Av. ... gelmekle duruşmalı olarak yapılan inceleme neticesinde gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
İlk derece mahkemesinin gerekçeli karar başlığında sanıkların tutuklama
tarihlerinin sanık ... yönünden "08.01.1993" olarak, sanık ... yönünden "22.06.1993" olarak ve sanık ... yönünden "28.11.1993" olarak gösterilmemesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hatalar olarak kabul edilmiş; sanık ...'in gözaltına ve tutuklulukta kaldığı süreler 765 sayılı TCK'nın 40. maddesi uyarınca cezasından mahsup edilmemiş ise de, bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılamanın yenilenmesi talebinin kabul edilerek yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip sanıkların suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezaları azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafilerinin duruşmada ve temyiz dilekçelerinde, sanık ... ve diğer sanıklar müdafilerinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri taleplerinin 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 21.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
TEFHİM ŞERHİ:
21.06.2022 tarihinde verilen iş bu karar, Yargıtay Cumhuriyet savcısı İsmail Aydın'ın huzurunda, duruşmada savunma yapmış bulunan hükümlüler ..., ... ve ... müdafii Av. ...'nın yokluğunda, 29.06.2022 tarihinde usulen ve açık olarak tefhim olundu.