MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş ve çalışma hürriyetinin ihlali
HÜKÜMLER : Beraat


Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
CMK’nın 193/1. maddesinde, hazır bulunmayan sanık hakkında duruşma yapılamayacağı kuralı getirilirken, aynı maddenin 5353 sayılı Kanunla değişik ikinci fıkrasında istisnaya yer verilmek suretiyle, sorgusu yapılmamış olsa dahi toplanan delillere göre mahkumiyet dışında bir karar verilmesine olanak sağlanmış, anılan fıkranın gerekçesinde de “...böylece sanığın lehine bir düzenleme getirilmiş ve gereksiz yere davanın uzaması önlenmek istenmiştir” denilerek değişikliğin amacının açıklanmış bulunması ve bu doğrultuda konuyu değerlendiren Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.10.2009 gün ve 89/243 sayılı kararında belirtildiği üzere, Kanunun 223/9. maddesindeki “derhal beraat kararı verilebilecek haller” ile bağlantısı olmaksızın, Kanunun 193/2. maddesi uyarınca sorgusu yapılmamış olsa bile delillerin takdiri sonucunda ulaşılacak kanıya göre beraat kararı verilebileceği anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Eylemlere ve yükletilen suça yönelik, katılanlar ..., ... ve ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye kısmen aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 08/12/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.