Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/19490 Esas 2022/3838 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanık hakkında TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddesi uyarınca silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyet kararı verdi. Temyiz edenin talebi reddedildi ve hüküm ONANDI. Dosya, Ankara 20. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE karar verildi. Kanun maddeleri şöyle açıklanabilir:
- TCK’nın 314/2 maddesi: Terör örgütüne üyelik suçu, cezası ömür boyu hapis veya ağırlaştırılmış müebbet hapis.
- 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi: Terörizmin finansmanı suçu, cezası üç yıldan on iki yıla kadar hapis veya adlî para cezası.
- TCK’nın 62. maddesi: Suçun işleniş şeklini kasten ve meşru müdafaa, zorunlu müdafaa veya tahrik halleri açıklayan madde.
- TCK’nın 53. maddesi: Suçun işlenmesinde kusurlu olan kişinin cezalandırılacağını belirten genel bir kural.
- TCK’nın 58/9. maddesi: Terör örgütü faaliyetlerine katılmak suçunu düzenleyen maddelerden biri.
- TCK’nın 63. maddesi: Suçun işlenmesinden sonra pişman olan kişinin hafifletici sebep olarak değerlendirilebileceği madde.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63. maddesi uyarınca mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165
sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 20. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 22.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.