MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, katılanların aşamalardaki beyanlarında “ sanığı ekip otosunun nezarethane kısmına aldık. Şahıs ekip otosunda iken bizlere hakaret etti” şeklindeki beyanları karşısında, suçun işlendiği ekip otosunun, aleni yer olmadığı göz önüne alındığında, sanık hakkında aleniyet uygulanması gerektiğine ilişkin tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiş ve başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Adli sicil kaydında bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kasıtlı suçtan mahkumiyet sayılamayacağı dikkate alındığında, sanık hakkında, CMK"nın 231. maddesindeki diğer koşulların adli para cezasına çevrilmeden önce değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden “ Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezası TCK 50. Maddesi gereğince seçenek yaptırım olarak paraya çevrildiğinden CMK"nın 231/7. maddesi uyarınca HÜKMÜN AÇIKLANMASININ GERİ BIRAKILMASINA yasal olarak yer olmadığına,” şeklindeki yerinde görülmeyen gerekçe ile CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmaması,
2- Temel ceza tayin edilirken, doğrudan TCK"nın 125/3-a maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemesi,
3- Sanığın, hakaret eylemini, birden fazla görevliye karşı bir suç işleme kararı kapsamında tek bir fiil ile gerçekleştirmesi karşısında, TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemesi,
4- Katılanlar ... ve ..."ın kavga olayının olduğunun bildirilmesi üzerine yasal işlem yapmak üzere olay yerine gittikleri, sanığın ekip aracına binmek istememesi üzerine zor kullanma yetkilerini kullanarak araca bindirmeleri şeklinde gelişen olayda, katılanlar tarafından ne şekilde haksız tahrikte bulunulduğu tartışılmadan sanığın cezasından indirim yapılması,
5-Hakaret suçuna ilişkin özel hüküm olan ve daha lehe düzenlemeler içeren TCK"nın 129. maddesi yerine, aynı Kanunun genel tahrike dair 29. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03.12.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.