Esas No: 2021/6485
Karar No: 2022/3992
Karar Tarihi: 29.06.2022
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/6485 Esas 2022/3992 Karar Sayılı İlamı
3. Ceza Dairesi 2021/6485 E. , 2022/3992 K.Özet:
Mahkeme, sanığın sesli, yazılı veya görüntülü bir ileti ile hakaret suçundan ve silahlı terör örgütü propagandası yapmak suçundan mahkum olduğunu belirtti. Yazıda, hakaret suçunun tarihinin yanlış yazıldığı ve sanığın silahlı terör örgütü propagandası yapma suçunun temadi etmediği vurgulandı. Karar, delillerin incelenmesi sonucu verildi ve sanık müdafiinin temyiz itirazları reddedildi. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 125/1-3.a, 125/4, 53, 63. ve 3713 Sayılı Kanunun 7/2-2.cümle, TCK'nın 53, 63. maddeleri belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Sesli yazılı veya görüntülü bir ileti ile hakaret, silahlı terör örgütü propagandası yapmak
Silahlı terör örgütü propagandası yapmak; (09.11.2015)
Hüküm : Sesli, yazılı veya görüntülü bir ileti ile hakaret suçundan; TCK'nın 125/1-3.a, 125/4, 53, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyetine dair karar
Silahlı terör örgütü propagandası yapmak suçundan; 3713 Sayılı Kanunun 7/2-2.cümle, TCK'nın 53, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyetine dair karar
Dosya incelendi gereği düşünüldü;
Sesli, yazılı veya görüntülü bir ileti ile hakaret suçu yönünden suç tarihinin anılan suçu oluşturan paylaşımın yapıldığı tarih olan "04/08/2015" tarihi yerine gerekçeli karar başlığında "09/11/2015" olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiş; sanığın üzerine atılı silahlı terör örgütü propagandası yapma suçunun temadi eden suçlardan olmadığı gözetilerek zincirleme şekilde işlediğinin anlaşılması karşısında, TCK’nın 43. maddesi ile uygulama yapılmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul, olay niteliğinde ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasıfları tayin edilmiş, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ayrı ayrı ONANMASINA, 29.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.