MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : 1- TCK"nın 152/1-a, 168/2, 62/1, 53/1-3, 58/1-6-7 maddeleri gereğince mahkumiyet
2- TCK"nın 142/1-a, 168/1, 62/1, 53/1-3, 58/1-6-7, 63 maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli hırsızlık, mala zarar verme suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, katılan vekili ve sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Sanığın müştekinin müdürlüğünü yaptığı ...İlköğretim Okulunun giriş katında bulunan müdür yardımcısı odasına pencere camını taşla kırarak girdiği, 1 adet bilgisayar kasası, 1 adet LCD ekran, 1 adet klavye, mause, hoparlör ve bağlantı kablosunu alarak evinin bahçesine sakladığının; bu şekilde kamu malına zarar verme ve hırsızlık suçlarını işlediğinin iddia edildiği olayda, sanığın ikrar içeren savunması, müşteki ve tanıkların ifadesi, ekspertiz raporu ve dosya kapsamına göre suçların sanık tarafından işlendiği sabit olmakla bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin (1), (2), ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E. 2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden koşulları oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın bir nedene dayanmayan sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığın tekerrüre esas alınan ... Ağır Ceza Mahkemesinin tarihli ve 2006/249 esas, 2010/282 sayılı ilamına konu fiili işlediği sırada onsekiz yaşından küçük olması itibariyle 5237 sayılı Kanun’un 58/5 bendinde yer alan “Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz” şeklindeki düzenleme karşısında, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmayacağının gözetilmemesi;
2- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fırkasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1 maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
3- 1136 sayılı Kanun’un 168. ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 13. maddesinin 5. fıkrası uyarınca, kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekirken, katılan vekilinin duruşmalara hiç katılmadığından bahisle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine “TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” cümlesinin eklenmesine ve vekalet ücretine yönelik hüküm fıkrasından “müdahil vekilinin duruşmalara hiç katılmamış olması hususu da nazara alınarak takdiren 220,00 TL” cümlesinin çıkarılarak yerine “1.200,00 TL” ibaresinin eklenmesi ve sanığın tekerrüre esas sabıkası olmadığı halde, tekerrür hükümleri uygulandığından, bu uygulamanın hükümden çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.