İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/13697 Esas 2015/12509 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/13697
Karar No: 2015/12509
Karar Tarihi: 02.12.2015

İmar kirliliğine neden olma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/13697 Esas 2015/12509 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm uyarınca sanık, imar kirliliğine neden olma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, temyiz durumunda yapılan incelemede hükümde eksik araştırma yapıldığı ve gerekçenin yetersiz olduğu belirlenmiştir. İlk olarak, suça konu yerdeki inşaatta il özel idaresinin ihalesinin belirlenip gerekli evrakların getirtilmemesi sonucu sanığın hukuki sorumluluğunun belirlenmediği tespit edilmiştir. İkinci olarak, suçun işlendiği yerin belediye sınırları içinde veya mücavir alanda kalıp kalmadığı ya da özel bir imar rejimine tabi olup olmadığı belirlenmeksizin hüküm verilmesi hatalı bulunmuştur. Son olarak, TCK’nın 53/1-b maddesi açısından Anayasa Mahkemesi kararı uyarınca hak yoksunluğu uygulamasının mümkün olmadığı belirlenmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu’nun 184/4. maddesi
- Türk Ceza Kanunu’nun 53/1-b maddesi
18. Ceza Dairesi         2015/13697 E.  ,  2015/12509 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : İmar kirliliğine neden olma
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Sanığın suça konu yerdeki inşaatın il özel idaresinin yaptığı ihaleye dayandığını belirtmesi karşısında, ihaleye ilişkin evraklar ve sözleşme getirtilip ruhsat işlemlerinin kimin tarafından yapılması gerektiği belirlenip, Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğünden gönderilen raporda gözetilip, sonucuna göre sanığın hukuki sorumluluğunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ve yetersiz gerekçe ile hüküm kurulması,
    2- TCK"nın 184/4. maddesinin, "3. fıkra hariç, bu madde hükümleri ancak belediye sınırları içinde veya özel imar rejimine tabi yerlerde uygulanır" hükmü uyarınca, mücavir alanda anılan maddenin 1. fıkrasının uygulanamaması nedeniyle, sözkonusu yerin, suç tarihi itibarı ile belediye sınırlarında veya mücavir alanda kalıp kalmadığı ya da özel imar rejimine tabi yerlerden olup olmadığının kuşkuya yer bırakmayacak biçimde saptanması ve sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
    3-TCK’nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, uygulanmasına ilişkin hükmün Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2014/85 Karar sayılı karaıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
    Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki isteme aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02/12/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara