Ankara Ceza Avukatı Web Sitesi - Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/1063 Esas 2015/1725 Karar Sayılı İlamı

Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/1063 Esas 2015/1725 Karar Sayılı İlamı

21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1063
Karar No: 2015/1725
Karar Tarihi: 04.06.2015

Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/1063 Esas 2015/1725 Karar Sayılı İlamı

Özet:
Mahkeme, Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan dolayı sanığı mahkum etti. Ancak mahkemede yapılacak yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedildi ve 5237 sayılı yasanın 53. maddesinde belirtilen hak yoksunluğunun koşullu salıverilen hükümlülerin alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden hüküm kuruldu. Bu durumun, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi gerektiği kararlaştırıldı ve hüküm fıkrasında bu düzeltme yapıldı. Kanuna aykırı bulunmayan hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Yasanın 53. maddesi, 5320 sayılı Yasa'nın 8. maddesi, 1412 sayılı Yasa'nın 322. maddesi.

21. Ceza Dairesi 2015/1063 E. , 2015/1725 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine; ancak:
5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilen hükümlünün kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ise de; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı Yasanın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine, “53. maddenin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkranın diğer bentlerinde yazılı haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle eleştiriler dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.