Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden malik olduğu 2 parsel sayılı taşınmazı, davalının bina vs. yapmak suretiyle işgal ettiğini ileri sürerek, elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisile karar verilmesini istemiş, yargılama sırasında ecrimisil isteği yönünden dava dilekçesini ıslah etmiştir.
Davalı, savunma getirmemiştir.
Mahkemece, davalının çekişme konusu taşınmazı uzun yıllardır kullandığı, davacının da bu durumu görerek taşınmazı devraldığı gerekçesi ile elatmanın önlenmesi ve yıkım istekleri yönünden davanın reddine, ecrimisil isteği yönünden davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili ile davalı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu. Düşüncesi alındı. Dosya incelendi. Gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava; çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, elatma ve yıkım isteği yönünden davanın reddine, ecrmisil isteği yönünden kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hemen belirtilmelidir ki, harca tabi nitelik taşıyan bir davanın açıldığının kabul edilebilmesi için, başvurma ve nispi harcın alınması gerekeceği tartışmasızdır.
Davacı, Vakıflar Bölge Müdürlüğü olup, harca tabi olduğunda da kuşku yoktur.
Her ne kadar, 5737 Sayılı Vakıflar Kanununun 77.maddesinde “… tüm iş ve işlemleri, her türlü vergi, resim, harç ve katılım payından istisnadır” hükmüne yer verilmiş ise de, anılan hükmün yargı harçlarını kapsamadığı yasal ve yargısal uygulamalar gereğidir. Anılan kural, Hukuk Genel Kurulunun 24.12.2008 tarih ve 2008/18-777 esas, 2008/788 sayılı kararı ile de sabittir.
Oysa somut olayda, dava açan davacı idareden gerek başvuru, gerekse nispi harç tahsil edilmemiştir. Harç ikmali sağlanmaksızın davanın devamına ve yargılamanın sürdürülmesine 492 Sayılı Harçlar Yasasının 30. ve 32. maddeleri hükmü gereğince yasal olanak yoktur.
Hal böyle olunca, gerek başvurma harcı gerekse nispi harcın tahsil edilmesi ve bu gerek ifa olunduğu takdirde davaya devam edilmesi gerekirken bu husus gözardı edilerek işin esası bakımından hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Kabule göre de; kayden davacıya ait çekişme konusu 2 parsel sayılı taşınmaza davalının haklı ve geçerli bir neden olmaksızın müdahale ettiği saptandığı halde elatma ve yıkım isteğinin reddine karar verilmiş olması da isabetsizdir.
Davacı vekilinin temyiz itirazları açıklanan nedenlerden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün 12.01.2011 tarihinde kabul edilen ve 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesine göre) HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair husuların incelenmesine şimdilik yer olmadığına,alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 24.11.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.