MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 1-Sanık ... ve ... hakkında CMK"nın 223/2-e maddesi gereği beraatlerine,
2-Sanık ... hakkında dolandırıcılık suçundan TCK"nın 157/1,53,52 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmü sanık müdafii ve sanıklar... ve ... hakkında verilen beraat hükümleri katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 11.maddesi uyarınca vekille takip edilen davalarda, tebligatın vekile yapılması zorunlu olup, yokluğunda verilen 31.01.2013 tarihli gerekçeli kararın müdafii bulunan sanık ...’a usulsüz olarak teblig edildiği, kararın sanığın müdafiine tebliğ edilmediği, öğrenme üzerine sanık müdafiinin 06.11.2013 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Sanıkların suç tarihinde müştekiyi telefonla arayarak kendilerini emniyet amiri olarak tanıtıp, teröristlerce müştekinin babasına ait hesaba girilerek para çekildiğini, kullandığı telefon numarasının teröristlerce kullanıldığını, bu nedenle bildirdikleri banka hesap numarasına para yatırmasını istedikleri bunun üzerine müştekinin 25.000 TL’yi bildirilen ...Bankası ... Şubesinde sanık ... adına bulunan hesaba yatırdığı, sanıklar... ve ...’ın parayı çekmek isterken yakalandıklarının iddia edildiği olayda, sanıklar .. ve ...’in atılı suçu işlediğine ilişkin savunmalarının aksini ispatlayacak delil bulunmadığı gerekçesine dayanan beraat hükümleri ve sanık ...’ın atılı suçu işlediğinin sabit olduğu gerekçesiyle verilen mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin sanıklar hakkında beraat hükmü verilmemesi gerektiği ve sanık ... müdafiinin sanığın atılı suçu işlediğine dair kesin delil olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükümlerin ONANMASINA, 23.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.