MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nun 155/2, 62/1, 52/2,4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Sanık hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin (1), (2) ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve 2014/140-2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle koşullarının oluşması halinde, bu hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın katılanın oto ve halı yıkamacılığı yaptığı işyerinde işçi olarak çalıştığı, katılanın bir suçtan dolayı  cezaevine girmeden önce dükkanda bulunan bütün eşyaları sanığa teslim ederek dükkanı çalıştırmasını istediği ancak sanığın dükkanda bulunan katılana ait bazı şahsi eşyalarını bilgisayarını, yıkama ekipmanlarını ve işyerinin diğer ekipmanlarını alıp götürdüğünün iddia edildiği olayda:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın bir nedene dayanmayan sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Gün para cezasının adli para cezasına çevrildiği sırada uygulama kanun maddesinin gösterilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,TCK’nın 53.maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkralarından, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ve ‘TCK"nın 52 maddesi’ ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.