MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK" nın 158/1-j-son, 62, 52, 53/1 maddeleri gereğince mahkumiyet (iki kez)

Nitelikli dolandırıcılık suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafi tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Sanığın, müşteki ...’in adına oluşturduğu nüfus cüzdanıyla ilk olarak katılan ... Bankasından 02/08/2008 tarihinde tüketici kredisi kullanmak amacıyla başvuruda bulunduğu ve 680 TL kredi aldığı daha sonra yine müşteki ...’in nüfus cüzdanıyla 17/09/2008 tarihinde katılan ... Bankasına başvurarak 10.000 TL kredi aldığı bilahare söz konusu kredilerin taksitlerini zamanında ödeyememesi nedeniyle katılan bankalar tarafından müşteki...’e ulaşılması ve sanık tarafından ...’in kimlik bilgilerinin kullanılmak suretiyle katılan bankalardan tüketici kredileri alındığı bu şekilde sanığın iki kez nitelikli dolandırıcılık suçlarını işlediği iddia ve kabul olunan olayda,
TCK’nın 158/1-j-son maddesine göre adli para cezasının, aynı kanunun 52. maddesi uyarınca, elde edilen haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde temel gün birim sayısı üzerinden belirlenip, artırım ve indirimlerin yapılmasından sonra elde edilen sonuç gün birim sayısının, 20-100 TL arasında tespit edilecek bir gün karşılığı para miktarı ile çarpılması suretiyle tayin edilmesi gerekirken, önce 5 gün üzerinden belirlenip 100,00 TL’den çevrilmesinden sonra haksız menfaat miktarının iki katına çıkarılması sonuca etkili görülmediğinden,nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkumiyetlerine hükmedilen sanık... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 158/1-son maddesi gereğince, adli para cezasının miktarının suçtan elde edilen menfaatin iki katından az olamayacağının belirtilmesine rağmen sanığın haksız menfaatinin 680,00 TL olmasına rağmen 620,00 TL üzerinden değerlendirme yapılması aleyhe temyiz olmadığından, ayrıca tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK" nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından, bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemece sanığın atılı suçu ikrar etmesi ve mavcut dosya kapsamındaki delillere göre kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin lehe hükümlerin uygulanmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkralarından, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” denilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/11/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.