MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : 1-Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan; TCK’nın 155/2, 43, 62, 52/2, 58 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet
2-Özel belgede sahtecilik suçundan; TCK’nın 207/1, 62, 50/1-a ve 52/2-4 maddeleri gereğince iki kez mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma ve özel belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü.
Sanık ..."in, kota doldurma gerekçesi ile şikayetçiler adına sözleşme düzenleyip adlarına imza attığı, böylece sahte belge düzenleyip hizmet sözleşmesi ile bağlı olduğu mağdur Djgital platformun zararına neden olmak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1-TCK’nın 155/2. maddesinde tanımlanan hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun, aralarında hizmet ilişkisi bulunan kişiler arasında işlenen suç olduğu, somut olayda ise, sanık ...’in hakkında beraat kararı verilen ...’nın yanında çalışan bir kişi olduğu, sanık ile şikayetçi Digital anonim şirketi arasında doğrudan bir hizmet ilişkisinin bulunmadığı, sanığın eylemine iştirak etmeyen ve hakkında beraat kararı verilen ...’nın sorumluluğun olduğu, sanığın eylemi nedeniyle katılan şirketin zarar gördüğüne dair delil de elde edilemediği gözetilerek buna göre suçun yasal unsurları oluşmadığı gözetilmeden, sanığın beraatı yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması,
2-10.11.2008 tarih ve 27050 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanununun "Kapsam" başlıklı 2. maddesinin 1. fıkrasında "Elektronik haberleşme hizmetlerinin yürütülmesi ve elektronik haberleşme alt yapı ve şebekesinin tesisi ve işletilmesi ile her türlü elektronik haberleşme cihaz ve sistemlerinin imali, ithali, satışı, kurulması, işletilmesi, frekans dahil kıt kaynakların planlaması ve tahsisi ile bu konulara ilişkin düzenleme, yetkilendirme, denetleme ve uzlaştırma faaliyetlerinin yürütülmesi bu Kanuna tabidir" hükmü yer almakta olup aynı kanunun 3. maddesinin 1. fıkrasının “a” bendinde, abone; "bir işletmeci ile elektronik haberleşme hizmetinin sunumuna yönelik olarak yapılan bir sözleşmeye taraf olan gerçek ya da tüzel kişiyi", abonelik sözleşmesi; "İşletmeci ile abone arasında akdedilen ve işletmecinin bir bedel karşılığında dönemsel ya da sürekli olarak bir hizmeti yerine getirmeyi veya mal teminini üstlendiği ya da her ikisini birden kapsayan sözleşmeyi", “h” bendinde elektronik haberleşme; "elektriksel işaretlere dönüştürülebilen her türlü işaret, sembol, ses, görüntü ve verinin kablo, telsiz, optik, elektrik, manyetik, elektromanyetik, elektrokimyasal, elektromekanik ve diğer iletim sistemleri vasıtasıyla iletilmesini, gönderilmesini ve alınmasını," “ii” bendinde ise, radyo televizyon yayını; "karasal, kablo, uydu ve diğer ortamlar üzerinden, şifreli veya şifresiz olarak kitle haberleşmesi amacıyla yapılan ve bireysel iletişim hizmetlerini kapsamayan görüntü ve/veya ses iletimi" olarak tanımlanmış olması karşısında; somut olayda sanığın şikayetçilere ait kimlik fotokopisi ile ücretli... televizyon içerik hizmetleri konut içi kullanım sözleşmesi ile ekindeki taahhütnameyi adlarına sahte düzenleyerek abonelik tesis etmekten ibaret eyleminin, hükümden sonra 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun’un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında; özel belgede sahtecilik suçuna göre özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme gözetilip, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
3-Kabule göre de;
Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.04.2014 gün ve 2013/11-397 Esas, 2014/202 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, belgelerde sahtecilik suçunun hukuki konusunun “kamu güveni” olduğundan hareketle; sanığın, katılanlar adına düzenlediği sözleşmelerin tarihleri ve aralarındaki zaman farkı birlikte dikkate alındığında, eylemlerinin bir suç işleme kararının yerine getirilmesi amacıyla kanunun aynı hükmünü, kısa zaman aralıkları içerisinde, birkaç kez ihlal etmek suretiyle zincirleme özel belgede sahtecilik suçunu oluşturduğu, ancak sanığın güttüğü amaç ve saik, suç konusunun önemi kastın yoğunluğu ve sahte belge sayısı dikkate alınarak temel cezanın alt sınırdan uzaklaşarak tayin ve tespitinin gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde iki ayrı sahtecilik suçundan mahkûmiyetine hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 21.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.