Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, 1154 ada 10 parsel sayılı taşınmazın paydaşı olup taşınmaz üzerinde gecekondusu ile meyve ağaçlarının bulunduğunu, davalı belediye tarafından taşınmazda imar uygulaması yapıldığını ve taşınmazın bir bölümünün park ve yeşil alana ayrıldığını, davalı tarafından kamulaştırma yapılmaksazın taşınmaza el atılarak tasarrufunun engellendiğini ve taşınmazdaki meyve ağaçlarının söküldüğünü ileri sürerek, 10 parselin kendisine aidiyetinin tespiti ile tapusunun iptali ile adına tesciline, ağaçların bedeli olarak 4.000.-TL tazminatın tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddianın ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi . ... raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kadastral parselin ihyası ve kadastral parsel halindeyken park ve yeşil alana bırakılan yerlerdeki belediyece kesilen ağaç bedelinin tazmini isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; davacının çekişme konusu 1154 ada 10 nolu parselde paydaş iken belediyece 16.11.1989 tarihinde yapılan imar uygulaması ile davacının başka parsellerde paydaş kılınarak davaya konu taşınmazın da yeşil alan ve park olarak ayrıldığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece, yapılan imar uygulaması nedeniyle idari işlemin hukuki geçerliliğini koruduğu gözetilerek davacının kadastral parselin ihyası isteğinin reddi yönünde kurulan hükümde bir isabetsizlik yoktur.Davacının, bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Ancak, davacının ağaç bedelinin tazminine yönelik isteği bakımından hükme yeterli bir araştırma yapıldığını söyleyebilme olanağı yoktur.
Hal böyle olunca, tazminat isteği bakımından taşınmaza davacı tarafından ağaç dikilip dikilmediği, dikilmiş ise imar öncesi mi, yoksa imar uygulaması sonrasında mı dikildiğinin tespiti için tarafların bildirecekleri tüm delillerin toplanarak 3194 sayılı Yasanın 18.maddesi hükmü gereğince ağaçların kaim bedellerinin davacı tarafa ödenip ödenmeyeceğinin değerlendirilerek gerekçelendirilip ondan sonra bir karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere karar verilmiş olması doğru değildIr. Davacının, bu yöne ilişkin temyiz itirazaları yerindedir. Kabulü ile hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesine göre) açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 24.10.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.