Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/6907 Esas 2015/11890 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6907
Karar No: 2015/11890
Karar Tarihi: 25.11.2015

Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/6907 Esas 2015/11890 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bakırköy(Kapatılan) 10. Sulh Ceza Mahkemesi, N.A. ve B.Ö. hakkında verilen tehdit suçundan açıklamalarının geri bırakılması kararı ve hakaret suçundan kurulan hükümlere itiraz edilerek temyiz edildi. Kararda, tehdit suçuna ilişkin yalnızca itiraz yolunun açık olduğu ve yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerektiği belirtildi. Hakaret suçuna ilişkin ise temyiz isteğinin reddi nedeni bulunmadığından işin esasına geçildi. Ancak, karşılıklı hakaretin varlığı ve bu durumda ceza vermek yerine ceza verilmemesine karar verilmesinin kanuna aykırı olduğu ve hükümlerin düzeltme işlemi ile onanması gerektiği ifade edildi. Kararda TCK'nın 129/3. maddesi ve CMK'nın 223/4-c maddesi detaylı ve açıklayıcı bir şekilde yer almaktadır.
18. Ceza Dairesi         2015/6907 E.  ,  2015/11890 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 4 - 2013/329772
    MAHKEMESİ : Bakırköy(Kapatılan) 10. Sulh Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 09/07/2013
    NUMARASI : 2012/1808 (E) ve 2013/793 (K)
    SUÇLAR : Hakaret, tehdit

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    1- Sanık N.A. hakkında tehdit suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının niteliğine göre, kararlara karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
    Anlaşıldığından, sanık N. A. müdafii ve katılan B.Ö. vekilinin temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
    2- Hakaret suçundan kurulan hükümlerin temyizine gelince;
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
    İleri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
    Ancak,
    TCK"nın 129/3. maddesi uyarınca hakaretin karşılıklı olarak işlendiğinin kabul edilmesi halinde, CMK"nın 223/4-c maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” yerine “ceza vermekten vazgeçilmesine” biçiminde anılan Kanun maddesinde öngörülmeyen bir karar türüyle hüküm kurulması,
    Kanuna aykırı ve katılan sanık N.A. ve katılan sanık B. Ö. müdafilerinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükümlerin BOZULMASINA, ancak bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca temyiz edilen kararın açıklanan noktası, hüküm fıkrasındaki "Ceza vermekten vazgeçilmesine" kısmının çıkarılarak "Ceza verilmesine yer olmadığına" ifadesinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.11.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara